AP Photo/Susan WalshΣτην κάλπη των αμερικανικών εκλογών έχουν συγκεντρωθεί τα βλέμματα όλου πλανήτη, χωρίς φυσικά να εξαιρείται και ο Βλαντιμίρ Πούτιν, για τις σχέσεις του οποίου με τον Ντόναλντ Τραμπ έχουν ειπωθεί πολλά και έχουν γραφτεί ακόμα περισσότερα.
Όταν ο Ντόναλντ Τραμπ κέρδισε το εισιτήριο για τον Λευκό Οίκο το 2016, η Μόσχα «άνοιξε σαμπάνιες». Ωστόσο, οκτώ χρόνια αργότερα -με δύο εκλογές στις ΗΠΑ και μία εισβολή στην Ουκρανία να έχουν μεσολαβήσει από τότε- πολλά έχουν αλλάξει, ενώ άλλα έχουν παραμείνει αμετάβλητα.
Κι ενώ η απλή λογική μπορεί να λέει ότι το Κρεμλίνο εύχεται και πάλι να κερδίσει ο Τραμπ, η πραγματικότητα είναι κανένας από τους δύο πιθανούς μελλοντικούς προέδρους δεν είναι πιθανό να προσφέρει όλα όσα θέλει η Μόσχα, όπως σχολιάζει το Politico.
«Αυτό δίνει στον Πούτιν το πάνω χέρι»
Από την πρώτη του προεδρική εκστρατεία, ο Τραμπ απολαμβάνει ένα κάποιο επίπεδο θαυμασμού από τη Ρωσία. Πιο συγκεκριμένα, ο Πούτιν θαυμάζει τον… θαυμασμό του Τραμπ για τον ίδιο.
«Ο Πούτιν είναι ένας κοντός, ματαιόδοξος άνθρωπος», λέει η Νίνα Χρουστσέβα, καθηγήτρια στο New School της Νέας Υόρκης και δισέγγονη του πρώην σοβιετικού πρωθυπουργού Νικίτα Χρουστσόφ.
«Στο Κρεμλίνο αρέσει το γεγονός ότι ο ψηλός, πλούσιος Τραμπ νιώθει απόλυτο δέος για τον Πούτιν», πρόσθεσε. «Αυτό δίνει στον Πούτιν το πάνω χέρι».
Και ενώ η ισχυρή προσωπικότητα του Τραμπ και η αισθητική του πλούσιου, ψεύτικου μαυρίσματος μπορεί να είναι απωθητική για τους πουριτανούς στη Δυτική Ευρώπη, η ρωσική ελίτ δεν είναι ξένη προς τις επιδείξεις πλούτου, ούτε, για να το θέσουμε ήπια, προς τις αυτοκρατικές τάσεις των πολιτικών της
Η συνωμοσιολογική σκέψη του Τραμπ συντονίζεται επίσης με μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση πολλών Ρώσων, που τροφοδοτείται από τους πολιτικούς και την προπαγάνδα τους, ότι οι απλοί Αμερικανοί κρατούνται όμηροι από ένα βαθύ κράτος.
Το μεγαλύτερο δέλεαρ για το Κρεμλίνο όσον αφορά στον Τραμπ είναι φυσικά η στάση του στην Ουκρανία. Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικανών έχει δεσμευτεί να τερματίσει τον πόλεμο «σε μια μέρα», προφανώς αναγκάζοντας το Κίεβο να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις. Ο υποψήφιος αντιπρόεδρος του Τραμπ, ο Τζέι Ντι Βανς, είναι σφοδρός επικριτής της παροχής μεγαλύτερης βοήθειας στην Ουκρανία.
«Ο Τραμπ δεν μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο στην Ουκρανία»
«Ο Πούτιν χρειάζεται απεγνωσμένα μια νίκη», δήλωσε ο Αμπάς Γκαλιάμοφ, πρώην λογογράφος του Κρεμλίνου. «Μια παρατεταμένη σύγκρουση που δεν είναι σε θέση να κερδίσει, δεν βοηθάει τη νομιμοποίησή του».
Υπάρχει, ωστόσο, ένα μειονέκτημα στον Τραμπ. Όπως έμαθε η Μόσχα με τον δύσκολο τρόπο κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του, ο Τραμπ δεν τηρεί πάντα τις υποσχέσεις του. Συγκεκριμένα, δεν τήρησε τις υποσχέσεις του σχετικά με την αποκατάσταση των σχέσεων με τη Ρωσία και την άρση των δυτικών κυρώσεων για την κατάληψη της Κριμαίας και της ανατολικής Ουκρανίας.
Οκτώ χρόνια αργότερα, καθώς το σχέδιο τριήμερης εισβολής του Πούτιν φτάνει προς το τέλος του τρίτου έτους, η Μόσχα αμφιβάλλει ότι η εχθρότητα της Ουάσιγκτον θα διαλυθεί ακόμη και από τον πιο φιλικό -προς το Κρεμλίνο- πρόεδρο.
«Οι εκλογές δεν θα αλλάξουν τίποτα για τη Ρωσία, επειδή οι υποψήφιοι αντικατοπτρίζουν πλήρως τη διακομματική συναίνεση ότι η χώρα μας πρέπει να ηττηθεί», έγραψε ο Ντμίτρι Μεντβέντεφ, αναπληρωτής πρόεδρος του Συμβουλίου Ασφαλείας της Ρωσίας, σε ανάρτησή του στο Telegram.
Χαρακτήρισε τα λόγια του Τραμπ για τον τερματισμό του πολέμου και την καλή σχέση του με τη Ρωσία ως «κοινοτοπίες».
«Δεν μπορεί να σταματήσει τον πόλεμο. Ούτε σε μια μέρα, ούτε σε τρεις μέρες, ούτε σε τρεις μήνες. Και αν πραγματικά προσπαθήσει, θα μπορούσε να γίνει ο νέος JFK», πρόσθεσε ο Μεντβέντεφ.
«Όποιος και αν κερδίσει τις εκλογές, δεν βλέπουμε καμία προοπτική να αλλάξει η Αμερική τη ρωσοφοβική της πορεία», δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας Σεργκέι Λαβρόφ νωρίτερα αυτή την εβδομάδα.
Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ρώσος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Ριαμπκόφ έβαλε τον Τραμπ στη θέση του αυτόν τον μήνα, αφού ο πρώην πρόεδρος των ΗΠΑ ισχυρίστηκε ότι ήταν κοντά στην επίτευξη συμφωνίας πυρηνικού αφοπλισμού με τη Μόσχα και το Πεκίνο κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του.
«Όχι, αυτό δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα», δήλωσε ο Ριαμπκόφ.
Πώς σκέφτεται ο Πούτιν για Μπάιντεν και Χάρις
Στη συνέχεια, υπάρχει η Χάρις, η υποψήφια που έλαβε τη «σαρκαστική υποστήριξη» του Πούτιν τον Σεπτέμβριο.
Ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν ήταν «ο αγαπημένος μας, αν μπορεί κανείς να το πει έτσι», δήλωσε ο Πούτιν κατά τη διάρκεια ενός πάνελ στο Ανατολικό Οικονομικό Φόρουμ στο Βλαδιβοστόκ, μια εκδήλωση που αποσκοπεί στην ενθάρρυνση των επενδύσεων στις ανατολικές περιοχές της Ρωσίας.
Μόλις ο Μπάιντεν αποσύρθηκε από την κούρσα, ο Πούτιν δήλωσε ότι η Ρωσία θα κάνει ό,τι είχε ζητήσει ο πρόεδρος των Δημοκρατικών από τους οπαδούς του και θα «υποστηρίξει» τη Χάρις.
«Έχει ένα τόσο εκφραστικό και μεταδοτικό γέλιο, που δείχνει ότι τα πάει καλά», είπε, προκαλώντας γέλια από το ακροατήριό του.
Ο Γκαλιάμοφ, ο πρώην λογογράφος του Κρεμλίνου, ήταν απορριπτικός απέναντι στα σχόλια του Πούτιν. «Πρόκειται για μια παραδοσιακή επιχείρηση κάλυψης της KGB που έχει σκοπό να ωφελήσει τον Τραμπ», είπε.
Αλλά η Χρουστσέβα είπε ότι θα μπορούσαν ωστόσο να περιέχουν έναν πυρήνα αλήθειας.
Η υπόσχεση του Τραμπ για γρήγορο τέλος του πολέμου στην Ουκρανία, ακόμη και αν κάτι τέτοιο θα εξασφάλιζε εδάφη για τη Μόσχα, μπορεί να μην είναι το επιθυμητό αποτέλεσμα για τον Πούτιν. «Έχει κάνει τον πόλεμο το επίκεντρο της κληρονομιάς του και έτσι θα τον διεξάγει για όσο καιρό χρειάζεται, θέλει και μπορεί», δήλωσε η Χρουστσέβα.
Η Χάρις θα μπορούσε να βοηθήσει σε αυτό, παρατείνοντας ένα status quo που η Μόσχα πιστεύει ότι παίζεται υπέρ της, καθώς η αποφασιστικότητα της Δύσης εξασθενεί απέναντι στην αδυσώπητη επίθεση της Ρωσίας.
Ως υπέρμαχος του κατεστημένου της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ, η Χάρις προσφέρει επίσης στον Πούτιν ένα τέλειο αντίπαλο δέος καθώς και μια δικαιολογία για τον ατέρμονο πόλεμό του εναντίον αυτού που αποκαλεί «αμερικανική ηγεμονία».
Όποιες κι αν είναι οι προτιμήσεις του μεταξύ των δύο υποψηφίων, το Κρεμλίνο φαίνεται σίγουρα να πιστεύει ότι έχει το δικό του μερίδιο στο παιχνίδι. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες και οι ειδικοί σε θέματα τεχνολογίας έχουν κατηγορήσει τη Ρωσία ότι συνεχίζει να διαδίδει βίντεο με ψεύτικα στοιχεία και παραπληροφόρηση, με σκοπό να επηρεάσει την προεκλογική εκστρατεία.
Ενώ μεγάλο μέρος του περιεχομένου στοχεύει το στρατόπεδο των Δημοκρατικών -μια παράξενη ιστορία ισχυρίστηκε ότι η Χάρις πυροβόλησε έναν απειλούμενο ρινόκερο στη Ζάμπια- φαίνεται επίσης ότι έχει σχεδιαστεί για να υπονομεύσει την πίστη στις εκλογές γενικότερα. Τα ρωσικά κρατικά μέσα ενημέρωσης έχουν παρουσιάσει την προεκλογική περίοδο ως κάτι μεταξύ τσίρκου και εμπόλεμης ζώνης.
Αν το Κρεμλίνο έδινε ψήφο, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα ψήφιζε υπέρ του χάους, της πόλωσης και της απογοήτευσης από την αμερικανική δημοκρατία.
Από σήμερα, φαίνεται να έχει πολλές πιθανότητες να κερδίσει…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου