Oι κυβερνητικές διαρροές στον έντυπο και ηλεκτρονικό Τύπο για τις κυβερνητικές εξαγγελίες στο ζήτημα των προμηθειών των τραπεζών βρίθουν ηρωικών διηγήσεων για ανειρήνευτη «κόντρα» του πρωθυπουργικού γραφείου αλλά και του υπουργού Οικονομικών με τους τραπεζίτες, αλλά... και για ειλημμένες αποφάσεις να μπει «ψαλίδι» στις τραπεζικές προμήθειες και να ληφθούν μέτρα για τα επιτόκια καταθέσεων και δανείων.
Οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες προετοιμάζονται για να αποτελέσουν τη ρελάνς της κυβέρνησης στη σφοδρή πίεση που δέχθηκε από την πρόταση της αντιπολίτευσης περί φορολόγησης των τραπεζικών (υπερ)κερδών, ωστόσο πριν ακόμη αυτές γίνουν γνωστές η αντιπολίτευση τις αντιμετωπίζει σαν ανέξοδο λεονταρισμό. Καθώς πήρε ήδη το αναλογούν πολιτικό κόστος, η κυβέρνηση θα επιχειρήσει να μετατρέψει την αδυναμία σε πλεονέκτημα, αποσπώντας το ενδιαφέρον από τα άλλα επίμαχα σημεία της συζήτησης για τον προϋπολογισμό του 2025.
Ωστόσο, στην αντιπολίτευση μιλούν για λεονταρισμούς χωρίς αντίκρισμα και για αντιπερισπασμό στην πρόταση για φορολόγηση των τραπεζικών κερδών.
Ελλειψη αξιοπιστίας
Οι κυβερνητικές προθέσεις στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν πείθουν για τον δραστικό τους χαρακτήρα για δύο βασικούς λόγους: Πρώτο, διότι η κυβερνητική αξιοπιστία έχει τρωθεί επανειλημμένα όσον αφορά τα ζητήματα που αφορούν τις τράπεζες, καθώς η κυβέρνηση ακολουθεί με συνέπεια την τακτική «πολύ λίγα, πολύ αργά», τόσο σε ό,τι αφορά τις αυθαιρεσίες των servicers που διαχειρίζονται τα «κόκκινα» δάνεια όσο και ως προς τα επιτόκια καταθέσεων και δανεισμού. Η Ευρωπαϊκή Οδηγία για τους servicers ενσωματώθηκε στην εθνική νομοθεσία με καθυστέρηση πάνω από ενάμιση χρόνο, ενώ η κυβέρνηση αποφεύγει να αξιοποιήσει τις δυνατότητες που παρέχει η ευρωπαϊκή Οδηγία 2225/2023 για παρέμβαση στα επιτόκια δανεισμού.
Το «πολύ αργά» αφορά και την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ), διότι, εποπτεύουσα αρχή των τραπεζών ούσα, έδειξε να μη βιάζεται να επιβάλλει ρυθμίσεις τόσο στις τράπεζες όσο και στους servicers, των οποίων τις αθέμιτες και καταχρηστικές πρακτικές γνωρίζει πολύ καλά.
Δεύτερο, γιατί αν τα μέτρα που αναμένεται να εξαγγείλει ο πρωθυπουργός είναι ουσιαστικά, οι αγορές θα το είχαν προεξοφλήσει και θα αντιδρούσαν ανάλογα – κάτι που δεν συνέβη. Είτε τα μέτρα είναι ουσιαστικά, οπότε οι αγορές θα δυσαρεστηθούν, είτε δεν είναι παρά ανέξοδος αντιπερισπασμός.
Η ευρωπαϊκή Οδηγία
Το άρθρο 31 της ευρωπαϊκής Οδηγίας 2023/2225 αναφέρει ρητά:
«Αρθρο 31
Μέτρα για τον περιορισμό των χρεωστικών επιτοκίων, των συνολικών ετήσιων πραγματικών επιτοκίων ή του συνολικού κόστους της πίστωσης για τον καταναλωτή
1. Τα κράτη-μέλη θεσπίζουν μέτρα, όπως ανώτατα όρια, ώστε να αποτρέπεται αποτελεσματικά η κατάχρηση και να διασφαλίζεται ότι οι καταναλωτές δεν μπορούν να χρεώνονται με υπερβολικά υψηλά χρεωστικά επιτόκια, συνολικά ετήσια πραγματικά επιτόκια ή συνολικό κόστος της πίστωσης για τον καταναλωτή.
2. Τα κράτη-μέλη μπορούν να θεσπίζουν απαγορεύσεις ή περιορισμούς όσον αφορά ειδικές επιβαρύνσεις ή τέλη που επιβάλλουν οι πιστωτικοί φορείς στο έδαφός τους.
3. Εως την 20ή Νοεμβρίου 2027, η Επιτροπή δημοσιοποιεί τα μέτρα που θεσπίζουν τα κράτη-μέλη σύμφωνα με την παράγραφο 1. Τα κράτη-μέλη υποβάλλουν έκθεση στην Επιτροπή σχετικά με τα μέτρα αυτά έως την 20ή Νοεμβρίου 2026.
4. Εως την 20ή Νοεμβρίου 2029 η Ευρωπαϊκή Αρχή Τραπεζών δημοσιεύει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή των μέτρων που αναφέρονται στην παράγραφο 1. Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει αξιολόγηση των μέτρων που έχουν θεσπίσει τα κράτη-μέλη, συμπεριλαμβανομένων των μεθοδολογιών για τον καθορισμό ανώτατων ορίων, όταν απαιτείται, και της αποτελεσματικότητάς τους στον περιορισμό των υπερβολικά υψηλών χρεωστικών επιτοκίων, των συνολικών ετήσιων πραγματικών επιτοκίων ή του συνολικού κόστους της πίστωσης για τον καταναλωτή, και περιλαμβάνει προσέγγιση βέλτιστων πρακτικών για τη θέσπιση των μέτρων αυτών».
Αυτό σημαίνει ότι είναι στην πλήρη ευχέρεια της ελληνικής κυβέρνησης να παρέμβει α) στα καταχρηστικά υψηλά επιτόκια δανεισμού αλλά και στις προμήθειες («ειδικές επιβαρύνσεις ή τέλη») των τραπεζών. Απέφυγε να το κάνει μέχρι σήμερα, δίνοντας πολύ χρόνο στις τράπεζες να αποκομίσουν πολλά δισ. ευρώ εσόδων από τόκους και προμήθειες – και κερδών. Αν οι αναμενόμενες παρεμβάσεις αφορούν μόνο τμήμα των προμηθειών, θα έχει επί της ουσίας αποφύγει να το κάνει έστω και τώρα.
Πάντως, αν υπάρχει μία χώρα-μέλος στην οποία επείγει η νομοθέτηση βάσει του άρθρου 31 της ευρωπαϊκής Οδηγίας, αυτή είναι η Ελλάδα. Τα πιο πρόσφατα διαθέσιμα στοιχεία από την Τράπεζα της Ελλάδος (ΤτΕ) και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) για τον Οκτώβριο του 2024, δείχνουν ότι:
● Το περιθώριο επιτοκίου, δηλαδή η διαφορά ανάμεσα στο μέσο επιτόκιο καταθέσεων και το μέσο επιτόκιο δανεισμού, ήταν στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα 4,88%, πολύ υψηλότερο από τον μέσο όρο της ευρωζώνης!
● Το επιτόκιο των καταθέσεων μίας ημέρας (δηλαδή των μη προθεσμιακών) ήταν στην Ελλάδα για τα νοικοκυριά 0,03% (!!!) και για τις επιχειρήσεις 0,18%, ενώ ο μέσος όρος της ευρωζώνης ήταν αντίστοιχα 0,36% και 0,82%.
Η αντιπολίτευση
Η αντιπολίτευση θεωρεί συλλήβδην την καλλιέργεια κλίματος προσδοκίας για τις πρωθυπουργικές ανακοινώσεις συμπαιγνία με τους τραπεζίτες και αντιπερισπασμό στην πρόταση για φορολόγηση των τραπεζικών κερδών. Το ΠΑΣΟΚ θα καταθέσει εξειδικεύοντάς την την πρότασή του για φορολόγηση των υπερκερδών. Ο ΣΥΡΙΖΑ μιλάει για κυβερνητική συμπαιγνία με τους τραπεζίτες, ενώ το Κίνημα Δημοκρατίας κάνει αναφορά στην ευρωπαϊκή Οδηγία 2225/2023 λέγοντας ότι επί 13 μήνες η κυβέρνηση της Ν.Δ. αδρανεί, επιτρέποντας την αισχροκέρδεια των τραπεζών σε τόκους και χρεώσεις στις δόσεις δανείων και στις συναλλαγές των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων.
Από την πλευρά του ΣΥΡΙΖΑ, ο τομεάρχης Οικονομίας και Ανάπτυξης Χάρης Μαμουλάκης με χθεσινή του ανακοίνωση δηλώνει: «Αρνούνται να φορολογήσουν τα τεράστια υπερκέρδη και μας εξηγούν απροκάλυπτα το γιατί. Το πρώτο 9μηνο του 2024 οι 4 συστημικές τράπεζες είχαν πάνω από 1,5 δισ. κέρδη μόνο από τις προμήθειες, αλλά η κυβέρνηση με πρώτο βιολί ξανά τον κ. Γεωργιάδη σπεύδει να υπερασπιστεί τα θηριώδη κέρδη των τραπεζών καλύτερα και από τους τραπεζίτες που επιβάλλουν τις ληστρικές χρεώσεις.
Η προμήθεια για την ανάληψη ακόμη και του μικρού ποσού των 20 ευρώ από ATM άλλης τράπεζας μπορεί να ξεπεράσει τα 2 ευρώ, δηλαδή καπέλο 10%! Για ένα έμβασμα λιγότερο από 1.000 ευρώ προς χώρα της Ε.Ε. οι προμήθειες ξεκινούν από 4 ευρώ και φθάνουν έως και τα 31. Στην Κύπρο το ίδιο έμβασμα έχει μηδενική προμήθεια. Ακόμη και στη Γερμανία οι τραπεζικές προμήθειες είναι χαμηλότερες, ενώ οι αποδόσεις που προσφέρουν οι γερμανικές τράπεζες στο Ταμιευτήριο διαμορφώνονται στο 0,57% έναντι 0,030% των ελληνικών! Κερασάκι στη τούρτα της τραπεζικής ασυδοσίας; Για να κλείσεις ένα ραντεβού να εξυπηρετηθείς σε φυσικό κατάστημα μπορεί να χρειαστεί να περιμένεις έως και μία εβδομάδα. Να μην αναφερθούμε για τα χιλιόμετρα που είναι αναγκασμένοι να διανύουν στα χωριά, γιατί τα τραπεζικά καταστήματα έχουν κλείσει.
Ο κ. Μητσοτάκης, υπό το βάρος της κοινοβουλευτικής πίεσης που δέχεται, προαναγγέλλει νομοθετική παρέμβαση στις ληστρικές χρεώσεις των τραπεζών, ωστόσο δεν είναι τίποτα περισσότερο από την απεγνωσμένη προσπάθειά του να τις προστατέψει από τη φορολόγηση των τεράστιων υπερκερδών τους. Κυβέρνηση και τραπεζίτες έχουν συμφωνήσει τον εμπαιγμό των πολιτών».
efsyn.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου