Η επιχείρηση του Ισραήλ με τους παγιδευμένους βομβητές, τον Σεπτέμβριο, επέφερε ένα συντριπτικό πλήγμα στη Χεζμπολάχ του Λιβάνου. Το σχέδιο, που θύμιζε κινηματογραφικό σενάριο, προκάλεσε αίσθηση διεθνώς και βύθισε την οργάνωση στο χάος, καθώς εκτός από τον μεγάλο αριθμό θυμάτων, έσπειρε την ανασφάλεια και τον πανικό.
Όπως εξηγούν πράκτορες της Μοσάντ, που συμμετείχαν στην επιχείρηση, αυτός ήταν και ο βασικός στόχος του Ισραήλ, πριν προχωρήσει στην εξόντωση του επικεφαλής Χασάν Νασράλα και σχεδόν όλης της ηγεσίας της Χεζμπολάχ και τελικά εισβάλει στον Λίβανο.
Τις αποκαλύψεις για τον τρόπο με τον οποίο στήθηκε η πρωτοφανής επιχείρηση με τους χιλιάδες παγιδευμένους με εκρηκτικά βομβητές και walkie talkie, που κατέληξαν στα χέρια των μελών της Χεζμπολάχ, έκαναν στην εκπομπή «60 Minutes» του CBS ανώτεροι ισραηλινοί πράκτορες, που πρόσφατα αποστρατεύτηκαν, και πρωταγωνίστησαν στον σχεδιασμό και την εκτέλεση του σχεδίου.
Δέκα χρόνια έστηναν την επιχείρηση
Οι πράκτορες μίλησαν υπό τον όρο της ανωνυμίας, φορώντας μάσκες και με αλλοιωμένες φωνές. Ένας εξ αυτών ανέφερε πως η επιχείρηση ξεκίνησε πριν από 10 χρόνια, ώστε να καταλήξει η Χεζμπολάχ να προμηθευτεί τις συσκευές επικοινωνίας (βομβητές και walkie talkie) από τον ίδιο της τον εχθρό.
«Δημιουργήσαμε έναν ψεύτικο κόσμο», τόνισε ο αξιωματικός της Μοσάντ, ο οποίος παρουσιάστηκε με το όνομα «Μάικλ». Σε πρώτη φάση δημιουργήθηκαν «εταιρείες φαντάσματα» κατασκευής του εν λόγω εξοπλισμού, συμπεριλαμβανομένης μιας στην Ουγγαρία, η οποία τελικά πήρε και την προμήθεια. Για να συμβεί αυτό, η Μοσάντ έμαθε αρχικά πως η Χεζμπολάχ αγόραζε τις συσκευές από μια εταιρεία με έδρα την Ταϊβάν, την εταιρεία Gold Apollo. Έπρεπε λοιπόν να πειστεί η εν λόγω εταιρεία να συνεργαστεί εν αγνοία της με τη Μοσάντ μέσω μιας ψεύτικης εταιρείας που είχε στηθεί ακριβώς για αυτόν τον λόγο.
Υπήρχε όμως ένα πρόβλημα. Οι βομβητές για να χωρέσουν μέσα την εκρηκτική ύλη και τον πυροκροτητή έπρεπε να γίνουν ελαφρώς μεγαλύτεροι. Το μεγαλύτερο μέγεθος ήταν ένα μειονέκτημα που έπρεπε να ξεπεραστεί.
Έτσι η Μοσάντ ξεκίνησε μια διαφημιστική καμπάνια, που προωθούσε τις νέες παγιδευμένες συσκευές ως πιο αξιόπιστες, πιο ανθεκτικές, αδιάβροχες, με υψηλή αντοχή στη σκόνη και μπαταρία μεγαλύτερης διάρκειας. Μάλιστα διαφημίσεις και θετικές αξιολογήσεις για τις συσκευές κυκλοφόρησαν και στο Youtube και σε άλλες πλατφόρμες.
«Δημιουργήσαμε ένα Truman Show»
Ο Γκάμπριελ, έτερος πράκτορας της Μοσάντ που μίλησε στην εκπομπή «60 Minutes» συνέκρινε το σχέδιο των ισραηλινών μυστικών υπηρεσιών με το «Truman Show», την ταινία του 1998 όπου ο πρωταγωνιστής (Τζι Κάρει) γεννήθηκε και ζει σε έναν απολύτως ελεγχόμενο κόσμο, μια απόλυτη ψευδαίσθηση που έχει δημιουργηθεί από τους παραγωγούς ενός τηλεοπτικού 24ωρου ριάλιτι σόου.
«Όταν αγόραζαν από εμάς προφανώς δεν είχαν καμιά ιδέα ότι αγόραζαν από τη Μοσάντ. Δημιουργήσαμε ένα “Truman Show”, τα πάντα ελέγχονταν από εμάς πίσω από τη σκηνή. Με βάση τη δική τους εμπειρία όλα ήταν φυσιολογικά. Όλα ήταν 100% βάσει των απαιτήσεών τους, συμπεριλαμβανομένου του επιχειρηματία, του μάρκετινγκ, των μηχανικών, του εκθεσιακού χώρου, τα πάντα», τόνισε.
Παράλληλα έτρεψε μια εκστρατεία διαρροής πληροφοριών από τις οποίες προέκυπτε πως το Ισραήλ έχει αναπτύξει τέτοια τεχνολογικά συστήματα που μπορεί να αποκτά πρόσβαση στα κινητά τηλέφωνα και να παρακολουθεί τις επικοινωνίες μεταξύ των μελών της Χεζμπολάχ. Έτσι η ηγεσία της οργάνωσης έδωσε εντολή να τερματιστεί η χρήση κινητών τηλεφώνων και να χρησιμοποιηθούν πιο «πρωτόγονα» μέσα, όπως οι βομβητές, που δεν μπορούσαν να παρακολουθηθούν από τις ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες.
Οι αρμόδιοι αφού πείστηκαν για την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα του παγιδευμένου εξοπλισμού προχώρησαν σε μαζική προμήθεια. Μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2024 περισσότεροι από 5.000 μαχητές της Χεζμπολάχ είχαν τις συσκευές βόμβες στις τσέπες τους.
«Δεν θέλαμε νεκρούς, θέλαμε ανίκανους μαχητές, ζωντανή απόδειξη της ανωτερότητάς μας»
Η Μοσάντ είχε επίσης δοκιμάσει πολλούς ήχους για να βρει έναν που θα έδινε την αίσθηση του επείγοντος ώστε να αυξήσει τις πιθανότητες το μέλος της Χεζμπολάχ να πιάσει τον βομβητή στα χέρια του.
Επιπλέον, πραγματοποιώντας δοκιμές σε ανδρείκελα, είχε καταλήξει στην κατάλληλη ποσότητα εκρηκτικής ύλης ώστε ο μαχητής να τραυματιστεί πολύ σοβαρά ή να ακρωτηριαστεί, ώστε να καταστεί μη ικανός για μάχη. Το Ισραήλ ήθελε να αποφύγει μια ισχυρή έκρηξη που θα σκότωνε και όσους ήταν γύρω από το θύμα (πχ παιδιά, γυναίκες και άμαχοι), καθώς αυτό θα προκαλούσε ακόμη μεγαλύτερη οργή στον Λίβανο και διεθνείς αντιδράσεις.
Με χιλιάδες μαχητές της Χεζμπολάχ να έχουν πάνω τους τους βομβητές βόμβες έμενε μόνο να αποφασιστεί πότε θα πατηθεί το κουμπί για την ενεργοποίησή τους ώστε να εξυπηρετηθεί στο μέγιστο το σχέδιο του Ισραήλ. Αυτό συνέβη τελικά στις 17 Σεπτεμβρίου. Οι βομβητές άρχισαν να χτυπούν ταυτόχρονα και εκρήξεις σημειώθηκαν σε όλη τη χώρα. Την επόμενη ημέρα, και πριν ακόμη η Χεζμπολάχ καταλάβει τι είχε συμβεί, η Μοσάντ ενεργοποίησε και τα παγιδευμένα walkie-talkies. Μερικά εξ αυτών εξερράγησαν σε κηδείες των μαχητών που είχαν σκοτωθεί από τους βομβητές.
Δεκάδες άνθρωποι σκοτώθηκαν και χιλιάδες άλλοι, σύμφωνα με τις πληροφορίες, πάνω από 3.400 τραυματίστηκαν σοβαρά, ακρωτηριάστηκαν ή έχασαν την όρασή τους.
Ο Γκάμπριελ σημείωσε κυνικά πως ο στόχος της Μοσάντ ήταν εξαρχής αυτός, περισσότερο από το να σκοτώσει. «Αν κάποιος απλά σκοτωθεί, είναι απλά ένας νεκρός. Αλλά αν είναι τραυματίας θα πρέπει να τον πας στο νοσοκομείο, να τον φροντίσεις και θα πρέπει να επενδύσεις χρήματα για την περίθαλψή του. Και εν συνεχεία αυτός χωρίς χέρια και μάτια θα είναι ζωντανή απόδειξη στους δρόμους του Λιβάνου πως “δεν πρέπει να τα βάζεις με το Ισραήλ”. Αποτελούν τη ζωντανή απόδειξη της ανωτερότητάς μας σε όλη τη Μέση Ανατολή», ανέφερε.
Ο πράκτορας, που χρησιμοποιεί το όνομα «Μάικλ», ανέφερε στο CBS ότι την επόμενη μέρα των εκρήξεων, οι άνθρωποι στον Λίβανο φοβόντουσαν να ανάψουν τα κλιματιστικά τους μη και εκραγούν επίσης.
«Προκαλέσαμε πραγματικό φόβο», είπε. «Θέλαμε να τους κάνουμε να αισθανθούν ευάλωτοι, όπως πραγματικά είναι. Προφανώς δεν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε και πάλι τους βομβητές. Αυτό το κάναμε ήδη. Έχουμε όμως ήδη προχωρήσει στο επόμενο. Και θα πρέπει συνεχώς να προσπαθούν να μαντέψουν ποιο μπορεί να είναι το επόμενο παγιδευμένο πράγμα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου