Η ΚΡΙΣΗ ΧΤΥΠΑ ΚΑΙ ΓΑΛΛΙΑ-ΓΕΡΜΑΝΙΑ
Καμπανάκι από το νομπελίστα Τζόζεφ Στίγκλιτς
«Η ευρωζώνη απειλείται από μια μακροχρόνια ύφεση, που μπροστά της θα ωχριούν οι χαμένες δεκαετίες της Ιαπωνίας», υποστήριξε ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, μιλώντας στην 5η Συνάντηση των νομπελιστών, στο Λιντάου της Γερμανίας, όπως αναφέρει ρεπορτάζ στη Deutsche Welle. «Η μία χώρα μετά την άλλη ολισθαίνει στην κρίση και...
αυτό αποδεικνύει ότι είμαστε αντιμέτωποι με συστημικά σφάλματα», αναφέρει, συμπληρώνοντας ότι υποτιμήθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι ανασταλτικές επιδράσεις της λιτότητας στην ανάπτυξη. Με λίγα λόγια, ούτε «έξω πάμε καλά».
Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Κολούμπια επανέλαβε ότι οι πολιτικές λιτότητας που εφαρμόστηκαν στη ευρωζώνη έχουν αποτύχει παταγωδώς, παραπέμποντας στην υποτονική ανάπτυξη και την υψηλή ανεργία. Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς επισήμανε ότι ο χώρος του κοινού νομίσματος δεν έχει συνέλθει ακόμη από τη χρηματοπιστωτική κρίση του 2008, αλλά εισέρχεται σε περίοδο ύφεσης. «Η ευρωζώνη πλήττεται από μια ολέθρια πολιτική», τόνισε χαρακτηριστικά ο αμερικανός νομπελίστας, προσθέτοντας ότι επί χρόνια πολιτικοί και κεντρικοί τραπεζίτες δραστηριοποιούνταν με εσφαλμένα μοντέλα και υποθέσεις.
«Έπονται οι οικονομικές επιπτώσεις των γεωπολιτικών στρεβλώσεων»
Υποτιμήθηκαν σε μεγάλο βαθμό οι ανασταλτικές επιδράσεις της λιτότητας στην ανάπτυξη, τόνισε ο Στίγκλιτς, επισημαίνοντας ότι ακόμη και σήμερα, που έχουν εκδηλωθεί οδυνηρά αυτά τα λάθη, δεν διακρίνεται καμία αλλαγή πορείας στην ευρωπαϊκή πολιτική. «Δεν είμαι ιδιαίτερα αισιόδοξος για το μέλλον της νομισματικής ένωσης, με δεδομένο ότι έπονται οι οικονομικές επιπτώσεις των γεωπολιτικών στρεβλώσεων», είπε χαρακτηριστικά ο κορυφαίος αμερικανός οικονομολόγος.
«Ο Στίγκλιτς έχει τους αριθμούς με το μέρος του», σχολιάζει στην Die Welt ο Χόλγκερ Σέπιτς, παραπέμποντας στη στασιμότητα που σημείωσε η οικονομία στην ευρωζώνη κατά το δεύτερο τρίμηνο του τρέχοντος έτους. «Η οικονομία στην Ιταλία και τη Γερμανία συρρικνώθηκε μεταξύ Απριλίου και Ιουλίου κατά 0,2%», υπενθυμίζει ο γερμανός δημοσιογράφος. Την αρνητική κατάσταση της ευρωπαϊκής οικονομίας επιβεβαιώνουν επίσης ο χαμηλός πληθωρισμός (0,4%) και το υψηλό ποσοστό της ανεργίας (11,5%).
Άλλοι οικονομολόγοι ανέφεραν στο συνέδριο του Λιντάου τα παραδείγματα της Βρετανίας και των ΗΠΑ, που κατόρθωσαν να φτάσουν στο προ της κρίσης επίπεδο. Με μια διαφορετική νομισματική και δημοσιονομική πολιτική, η ευρωζώνη θα βρισκόταν σε καλύτερη κατάσταση, υποστήριξαν πολλοί οικονομολόγοι.
«Η ευρωζώνη καταβάλλει τώρα ένα υψηλότατο τίμημα», σχολίασε ο Τζόζεφ Στίγκλιτς, επισημαίνοντας ότι το ευρώ, με τους αυστηρούς κανονισμούς του, έχει γίνει στενός κορσές για τις χώρες-μέλη. Με το άκαμπτο αυτό σύστημα δεν μπορούν να διευθετηθούν κατάλληλα οι κρίσεις στις χώρες-μέλη και οι υφέσεις της οικονομίας εξελίσσονται σε κρίσεις. «Τώρα η μία χώρα μετά την άλλη ολισθαίνει στην κρίση και αυτό αποδεικνύει ότι είμαστε αντιμέτωποι με συστημικά σφάλματα», σχολιάζει ο Στίγκλιτς, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι «απαιτείται αλλαγή συστήματος».
«Η ευρωζώνη χρειάζεται τα ευρωομόλογα»
Ο αμερικανός νομπελίστας δεν τάσσεται υπέρ της διάλυσης της ευρωζώνης. Μια τέτοια εξέλιξη θα είχε υπερβολικά μεγάλο κόστος. Ο μόνος τρόπος για την αποτροπή της κρίσης είναι η εμβάθυνση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης και η ενίσχυση της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών-μελών, ενώ η Γερμανία καλείται να αποβάλει τους φόβους της στο ζήτημα της Δημοσιονομικής Ένωσης.
«Η ευρωζώνη χρειάζεται τα ευρωομόλογα προκειμένου να μπορούν οι χώρες να αναχρηματοδοτηθούν με ευνοϊκότερους όρους», αποφαίνεται ο οικονομολόγος, προβαίνοντας στην εκτίμηση ότι η σκληρή γερμανική πολιτική στο θέμα αυτό έχει στερήσει τρισεκατομμύρια από την ευημερία. Ενδεικτικά ανέφερε ο Στίγκλιτς το παράδειγμα των ανέργων με υψηλή εξειδίκευση στις χώρες της Ευρώπης, οι οποίοι δεν βρίσκουν δουλειά εξαιτίας των χαμηλών ρυθμών ανάπτυξης και της μειωμένης ζήτησης. Και ακριβώς η κατάσταση αυτή στην ευρωπαϊκή αγορά εργασίας ανησυχεί τον αμερικανό οικονομολόγο.
«Δεν θέλω να σας χαλάσω τη διάθεση, αλλά η Ιαπωνία κατόρθωσε να ανακάμψει τόσο καλά μετά από τις χαμένες δεκαετίες, επειδή το ποσοστό των ανέργων σπάνια υπερέβη το 5%», κάτι που δεν συμβαίνει στην ευρωζώνη, υπογράμμισε ο Τζόζεφ Στίγκλιτς.Γερμανική αστάθεια
Την άποψη ότι η «ευρωκρίση» δεν έχει τελειώσει και ότι «η καγκελάριος Μέρκελ καταγίνεται με μια ψευδαίσθηση» εκφράζει ο Βόλφγκανγκ Μινχάου σε σχόλιο του στο Spiegel-online.
«Ο πολυδιαφημισμένος πραγματισμός της Άγκελα Μέρκελ αποδεικνύεται οφθαλμαπάτη», αναφέρει το γερμανικό περιοδικό, εξηγώντας ότι οι κινήσεις της καγκελαρίου στο πεδίο της διαχείρισης της «ευρωκρίσης» είναι συγκρίσιμες με τις προσπάθειες ενός ιδιοκτήτη κατοικίας να καταπολεμήσει την υγρασία στους τοίχους του σπιτιού του με ένα νέο βάψιμο. «Ο ευρωχώρος είναι ασθενής. Δεν θα πρέπει πλέον να κάνουμε λόγο για κρίση. Η κρίση συνεπάγεται αλλαγή και η δική μας η ασθένεια είναι χρόνια» επισημαίνει ο γερμανός αναλυτής, επικαλούμενος τη μείωση του ρυθμού ανάπτυξης στις χώρες της ευρωζώνης.«Στη Γερμανία είναι λιγότερο αισθητή αυτή η ύπουλη αρρώστια, αλλά και εδώ σημειώθηκε ξαφνικά πτώση της ανάπτυξης κατά το δεύτερο τρίμηνο του έτους. Συρρικνωνόμαστε στον ίδιο ρυθμό με την Ιταλία και με πιο ισχυρούς ρυθμούς σε σχέση με τη Γαλλία» παρατηρεί ο Μινχάου, υπενθυμίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι τα επόμενα χρόνια η Γερμανία θα υποστεί και δημογραφικό σοκ.
Το ιαπωνικό παράδειγμα
Ο γερμανός αναλυτής συγκρίνει την κατάσταση στην ευρωζώνη με εκείνη της Ιαπωνίας την προηγούμενη δεκαετία για να υποστηρίξει ότι σε τελική ανάλυση «η Ιαπωνία είχε τύχη μέσα στην ατυχία της», καθώς κατόρθωσε να εξομαλύνει τη μείωση του χρέους του ιδιωτικού τομέα με την χρέωση του κράτους. «Εάν οι Ιάπωνες είχαν υιοθετήσει το γερμανικό «χρεόφρενο» ή τους δημοσιονομικούς κανόνες της συνθήκης του Μαάστριχτ, η χώρα θα είχε καταρρεύσει», εκτιμά ο Μινχάου, προβαίνοντας στο εξής συμπέρασμα: «Aκριβώς με αυτή την απειλή είμαστε τώρα αντιμέτωποι…Η κατάρρευση συνιστά μια κατάσταση διαρκούς αδυναμίας με μηδενική ανάπτυξη, υψηλά πραγματικά επιτόκια, υπερτιμημένες συναλλαγματικές ισοτιμίες- και όλα αυτά επί δεκαετίες».
Η πολιτική Μέρκελ δεν αλλάζει τίποτε στην υπερχρέωση της Ελλάδας
«Βρίσκουμε μπροστά μας τώρα τις εσωτερικές αντιφάσεις μιας Νομισματικής Ένωσης, η οποία θέλει να είναι μόνο νομισματική και τίποτε περισσότερο. Αντί να επιλύσουμε την κρίση χρέους με μια διάσκεψη για το χρέος, μεταθέτουμε το πρόβλημα, δημιουργώντας πολύπλοκες ομπρέλες προστασίας, οι οποίες μεταφέρουν σε τελική ανάλυση τα χρέη από τη μία γωνία του συστήματος στην άλλη. Αυτό φαίνεται καλό, αλλά στην πραγματικότητα δεν αλλάζει τίποτε στην υπερχρέωση της Ελλάδας και της Πορτογαλίας», επισημαίνει ο Βόλφγκανγκ Μινχάου.
Ο γερμανός αναλυτής αμφισβητεί και την πολιτική της αγοράς κρατικών ομολόγων από την ΕΚΤ, στην οποία επιρρίπτει ότι παραμέλησε την παραδοσιακή νομισματική πολιτική, παρακολουθώντας άπρακτη την πτώση του πληθωρισμού. «Στο επισφαλές θεμέλιο μιας απατηλής ελπίδας για ανάκαμψη στηρίζεται η σημερινή φήμη της Μέρκελ. Η κατάσταση μας είναι συγκρίσιμη με εκείνη του ιδιοκτήτη μιας κατοικίας, ο οποίος βλέπει με φρίκη τον λεκέ της υγρασίας να βγαίνει κάτω από τον βαμμένο τοίχο και ο οποίος όχι μόνο έχει ξοδέψει τσάμπα λεφτά για το βάψιμο, αλλά πρέπει τώρα να δαπανήσει ακόμη περισσότερα, επειδή μετέθεσε στο μέλλον τη λύση του προβλήματος. Εμείς όλοι, εκτός από τη Μέρκελ, θα κληθούμε να πληρώσουμε ακριβά την πολιτική της καθυστέρησης», καταλήγει ο γερμανός αναλυτής.
πηγή Deutsche Welle
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου