Το πρόβλημα στην προκειμένη περίπτωση, αγαπητό exofitsio αλλά και φίλτατε Φωνακλά, που έσπευσες να αναπαράξεις, υιοθετώντας, σύμφωνα με τη στάση που κρατάς τις τελευταίες μέρες, το συγκεκριμένο άρθρο, δεν είναι αν η σιωπή αποτελεί πολιτική λύση, ούτε αν αυτή είναι θέση.... ή δίνει προοπτική.
Τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά και αυτό το γνωρίζετε και οι δυο σας, πολύ καλά.
Το πρόβλημα ξεκινάει από το γεγονός ότι το περασμένο Σάββατο, ο Κώστας Καραμανλής, τράβηξε τον σωλήνα του οξυγόνου, από κάποιους.
Η περασμένη Κυριακή, ήταν μια ιδιαίτερη μέρα για το Καραμανλικό στρατόπεδο, μιας και μας βρήκε απαλλαγμένους από ένα μεγάλο βραχνά.
Ο Καραμανλής, τελείωσε με συνοπτικές διαδικασίες όλους τους δήθεν.
Και αυτό ήταν κάτι που πόνεσε.
Γι΄αυτό και βλέπεις σήμερα, κάποιους να σκούζουν.
Να το παίζουν πικραμένοι και απογοητευμένοι.
Γνωστό το έργο.
Το έχουμε ξαναδεί άλλωστε, περίπου πριν από ένα χρόνο, στο διάγγελμα Καραμανλή προς τον ελληνικό λαό με αφορμή το Δημοψήφισμα.
Οι ίδιοι άνθρωποι ήταν αυτοί που έσπευσαν να επικρίνουν τότε τον Καραμανλή, οι ίδιοι και σήμερα.
Το θέμα είναι, πως ένας μύθος τελείωσε.
ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΑ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΛΥΣΗ Η ΣΙΩΠΗ...
Αντίθετα.Την εκλαμβάνουν και ως αδυναμία. Η κομματική πειθαρχία και οι θεσμικοί ρόλοι, δεν επιβάλλουν σιωπή. Ενέργεια και αντίθετες απ...
exofitsio.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου