Τα τραγούδια του Μαζωνάκη από το φωταγωγό της πολυκατοικίας όπου έμεναν στη Νίκαια, οι δυσκολίες της οικογένειας με την ασθένεια της αδελφής του, ο γάμος, το βελούδινο διαζύγιο, τα δύο παιδιά του, η γνωριμία με τη σύντροφό του σε κυλικείο γηπέδου, το αναπάντεχο δοκιμαστικό για τον Τροχό της Τύχης, αλλά και η κατάσταση της υγείας του βαφτισιμιού του, Βαγγέλη, σήμερα. Ο Πέτρος Πολυχρονίδης άνοιξε την καρδιά του στον Μαρίνο Βυθούλκα και το People.
Από τον Μαρίνο Βυθούλκα Το τηλεοπτικό κοινό τον γνώρισε το 2015, όταν πρωτοπαρουσίασε τον Τροχό της Τύχης στο Star. Προσηνής, εύστροφος και μονίμως αεικίνητος, κατάφερε να κερδίσει την αγάπη του κόσμου από τις πρώτες κιόλας μέρες που ξεκίνησε να προβάλλεται το τηλεπαιχνίδι. Ωστόσο, η ζωή του Πέτρου δεν ήταν πασπαλισμένη με ζάχαρη άχνη.
H ιστορία του ξεκινά πριν από τριάντα εννέα χρόνια. Δύο χρόνια αργότερα, ήρθε στη ζωή και η αδελφή του, η οποία διαγνώστηκε με υπογαμμασφαιριναιμία, μια σπάνια ασθένεια – για εκείνη την εποχή. «Oι γονείς μου, ο Ζήσης και η Άννα, κατάγονταν από την κωμόπολη Νέα Βύσσα Έβρου. Πήγαιναν, όμως, συνέχεια σε γιατρούς στην Αθήνα και μετά στο εξωτερικό εξαιτίας του προβλήματος υγείας της αδελφής μου, η οποία έφυγε από τη ζωή πριν από τρία χρόνια, σε ηλικία 33 ετών». Ο ίδιος εξομολογείται πως τόσο ο πατέρας όσο και η μητέρα του έκαναν τα πάντα για να μην τραυματιστεί η παιδική του ψυχή και να μην επηρεαστεί από τις δύσκολες στιγμές που περνούσε η οικογένεια. «Σε σχέση με τα άλλα αδέλφια που σε μικρή ηλικία τσακώνονται ή παίζουν ξύλο, εγώ ήμουν πάντα υπερπροστατευτικός απέναντι στη μικρή μου αδελφή. Από την άλλη, οι δικοί μου δεν μου στέρησαν ποτέ το χαμόγελο και έχω όμορφες αναμνήσεις από το χωριό μας στον Έβρο, αλλά και από το σπίτι μας στη Νίκαια, που βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο Allou! Fun Park».
Τα παιδικά χρόνια με τον Μαζωνάκη
Στην ίδια πολυκατοικία στη Νίκαια ζούσε κι ένα άλλο αγόρι, λίγο μεγαλύτερο από τον Πέτρο, που μετέπειτα έκανε σπουδαία καριέρα στο τραγούδι. «Μεγαλώσαμε μαζί με τον Γιώργο Μαζωνάκη. Στον πρώτο όροφο μέναμε εμείς και στον τέταρτο ο Γιώργος με την οικογένειά του. Με τη μικρή του αδελφή, τη Μαρία, ήμασταν φίλοι όλα τα χρόνια του σχολείου. Θυμάμαι τον εαυτό μου 13 ετών να ακούω τον Μαζωνάκη από το φωταγωγό να τραγουδά το “Σε μαγικά νησιά” του Νταλάρα. Τον θυμάμαι να παίζει κουκλοθέατρο στην είσοδο του σπιτιού και τα παιδάκια να πληρώνουν συμβολικά μια δραχμή εισιτήριο. Ήταν γεννημένος καλλιτέχνης. Ακόμα και στα πάρτι που διοργάνωναν οι γονείς του, ανεβαίναμε οικογενειακώς στον τέταρτο κι εκείνος έβγαινε στο σαλόνι και τραγουδούσε κρατώντας μια βούρτσα. Φέτος το καλοκαίρι παρουσίασα μια συναυλία του στον Έβρο και θυμηθήκαμε τα παλιά. Ήταν συγκινητικό».
Σε αντίθεση με τον Μαζωνάκη που είχε ταλέντο στο τραγούδι, ο Πέτρος πάντα είχε ταλέντο στο λόγο. «Ήμουν από μικρός πολυλογάς και υπερκινητικός. Από πιτσιρίκι ξεφύλλιζα για ώρες αθλητικές εφημερίδες και ήθελα να γίνω αθλητικογράφος. Ο πατέρας μου έφτιαχνε σκούπες, τις φόρτωνε στο φορτηγό και τις πουλούσε. Ποτέ, όμως, δεν με πίεσε να ακολουθήσω το επάγγελμά του. Ήταν πάντα χαρούμενος με τις επιλογές μου» εξομολογείται. Τελειώνοντας το σχολείο, αποφασίζει να σπουδάσει αθλητική δημοσιογραφία στο Κέντρο Αθλητικού Ρεπορτάζ του Χρήστου Σωτηρακόπουλου. «Το 1996, που ξεκίνησα να σπουδάζω, τα αθλητικά βρίσκονταν σε άνθηση. Είχα καθηγητές-θρύλους του χώρου, όπως ο Γιάννης Διακογιάννης και ο Φίλιππος Συρίγος, και από το πρώτο κιόλας έτος ξεκίνησα να εργάζομαι στο ΣΠΟΡ FM, που είχε τότε πρωτοξεκινήσει. Οι καθηγητές μας ήταν εν δυνάμει εργοδότες μας».
Η πρώτη επαφή με την τηλεόραση
Στο ΣΠΟΡ FM θα παραμείνει για οκτώ χρόνια, ενώ στο πέρασμα των ετών θα εργαστεί στους περισσότερους ιδιωτικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς. «Κάνω ραδιόφωνο από το 1997 και δεν έχω σταματήσει ποτέ» λέει. Όμως, το επόμενο βήμα δεν θα αργήσει να γίνει. Το 2000 είναι η χρονιά που θα γνωρίσει το συναρπαστικό κόσμο της τηλεόρασης μέσω της πλατφόρμας του Alpha Digital. «Με γνώριζαν μέσω του ραδιοφώνου και ήθελαν να κάνω μια εκπομπή στον Alpha Sport, αλλά και αθλητικό ρεπορτάζ Β’ Εθνικής στον Alpha Digital». Ύστερα από ένα χρόνο η συγκεκριμένη πλατφόρμα κλείνει και ο Πέτρος πιάνει δουλειά στον τηλεοπτικό σταθμό Polis, όπου συμπαρουσιάζει την καθημερινή εκπομπή Το Ιατρείο του Σταδίου, και πάλι αθλητικού περιεχομένου.
Το επόμενο επαγγελματικό του βήμα είναι το 2004 στο αθλητικό τμήμα του Alpha. «Δούλεψα στις ειδήσεις μέχρι και το 2009, όταν ήρθε ο συγχωρεμένος ο Λάκης Μπέλλος, που ήταν σεναριογράφος στην εκπομπή του Γιώργου Μητσικώστα, και μου πρότεινε να βοηθήσω στα κείμενα για την εκπομπή Ο Γιώργος Σφύριξε. Τότε έγινε η πρώτη μου γνωριμία με τον Γιώργο, ενώ λόγω έλλειψης budget, εκτός από τα κείμενα, συμμετείχα ως ηθοποιός στα σκετσάκια που έκανε. Σκέψου πως υποδυόμουν ουσιαστικά τον εαυτό μου: ένα δημοσιογράφο που έκανε ερωτήσεις σε αθλητικούς παράγοντες, διαιτητές και παίκτες. Υπάρχουν βίντεο στο YouTube από εκείνα τα χρόνια που θα τρομάξεις να με γνωρίσεις. Ήμουν ένα αμούστακο παιδί!» λέει γελώντας. Ήταν η πρώτη φορά που έκανε κάτι όχι αμιγώς αθλητικό, αλλά το χιούμορ και η ατάκα του ξεχώρισαν. Από τον Alpha αποχωρεί το 2011, κάνοντας μια μεταγραφή στον ΟΤΕ TV, όπου θα παραμείνει μέχρι και το 2014, που θα του γίνει η πρόταση να παρουσιάσει ένα τηλεπαιχνίδι, τον Τροχό της Τύχης στο Star.
Δοκιμαστικό στο Star από σπόντα
Λαμβάνοντας υπόψη όλη την επαγγελματική του σταδιοδρομία, αναρωτιέμαι πόσο εύκολο ήταν για εκείνον να μεταπηδήσει από το αθλητικό ρεπορτάζ στην ψυχαγωγία. «Τα τελευταία χρόνια, προσπαθούσα πάντα να παρουσιάζω τα ρεπορτάζ μου με ένα διαφορετικό και πιο χιουμοριστικό τρόπο και παρουσίαζα μια ταξιδιωτική ενότητα σε μια εκπομπή, όπου έκανα ανταποκρίσεις σε όλη την Ελλάδα. Σε μια από αυτές τις αποστολές στην Κρήτη, είχα βγάλει τα ρούχα μου και είχα μπει στο ποτάμι όπου ξέραμε πως ζούσε ο Σήφης ο κροκόδειλος. Στον ηχολήπτη του συνεργείου που κάλυψε το θέμα έκανε τεράστια εντύπωση ο τρόπος που παρουσίαζα τα θέματα κι εκεί. Όταν λοιπόν έγιναν τα δοκιμαστικά για τον Τροχό της Τύχης, αυτός ο άγιος άνθρωπος, που συνεργαζόταν και συνεργάζεται ακόμα με την παραγωγή, μίλησε για μένα κι έτσι επικοινώνησαν μαζί μου. Φαντάσου πως εκείνη την περίοδο ήταν έτοιμοι να ανακοινώσουν το όνομα του Κώστα Κόκλα για την παρουσίαση. Όταν λοιπόν με πήραν τηλέφωνο από την παραγωγή, τους είπα “Μάλλον ψάχνετε τον Πολυχρονίου (σ.σ. τον Γιώργο Πολυχρονίου που παρουσίαζε τον Τροχό της Τύχης, όταν πρωτοβγήκε στον αέρα από το Mega χρόνια πριν) και έχετε κάνει λάθος”.
Με διαβεβαίωσαν, όμως, πως έψαχναν εμένα! Πήγα στο δοκιμαστικό τελείως ατημέλητος και έμαθα πως τελικά με πρότεινε ο τεχνικός. Παρότι με είχαν ενημερώσει πως το δοκιμαστικό θα διαρκούσε μισή ώρα, στα πέντε λεπτά με έκοψαν, με ευχαρίστησαν και έφυγα. Όταν γύρισα στο σπίτι, είπα στην κοπέλα μου, την Κατερίνα, πως το δοκιμαστικό ήταν μια αποτυχία. Δεν περίμενα να έχω νέα. Όμως, ύστερα από μία εβδομάδα, μου τηλεφώνησε ο Γιάννης Καραγιάννης από τα Studio KΑΠΑ και μέσα σε δυο μέρες συμφώνησα με το Star να αναλάβω τον Τροχό της Τύχης. Η αλήθεια είναι πως ήμουν ένα άγνωστο πρόσωπο στο ευρύ τηλεοπτικό κοινό και το κανάλι πήρε ρίσκο. Τελικά νομίζω πως εκ του αποτελέσματος δικαιώθηκε, όπως και εγώ». Άλλαξε η ζωή του μετά την απήχηση που είχε το παιχνίδι; Γελάει. «Από τότε που ξεκίνησα το παιχνίδι, τρώω πάντα καλά στα εστιατόρια που πηγαίνω. Ο κόσμος με περιποιείται. Με αγαπάει. Κάνω ένα τηλεπαιχνίδι που προσφέρει χρηματικά έπαθλα. Δεν λέω τις ειδήσεις για να τους εκνευρίζω, οπότε τους είμαι συμπαθής. Από την άλλη, οφείλω να παραδεχτώ πως η ζωή μου όντως άλλαξε. Αμείβομαι σαφώς καλύτερα από όταν ήμουν αθλητικός ρεπόρτερ και έχω περισσότερο χρόνο για τους δικούς μου ανθρώπους. Το πρώτο Σαββατοκύριακο που δεν εργαζόμουν και κατάφερα να το αφιερώσω στα παιδιά μου ήταν μετά το 2014».
Κεφάλαιο: Προσωπική ζωή
Όταν πρωτοείδα τον Πέτρο στην τηλεόραση, πίστευα πως πρόκειται για ένα χαλαρό τύπο, εργένη, χωρίς υποχρεώσεις και παιδιά. Ωστόσο, έχει ήδη ένα γάμο στο ενεργητικό του, από τον οποίο απέκτησε δύο υπέροχα παιδιά, τον Ορέστη και την Άννα. «Το 2007 έκανα το πρώτο μου παιδί και χώρισα το 2013, όταν ήμουν 35 ετών. Η αλήθεια είναι πως εκείνη την εποχή έδινα μεγαλύτερη βάση στη δουλειά παρά στην οικογένεια. Ήμουν εργασιομανής και σίγουρα αυτό έπαιξε κάποιο ρόλο στο χωρισμό. Όταν, όμως, έφτιαξα ξανά τη ζωή μου, αναθεώρησα και πλέον η προτεραιότητά μου είναι τα δυο μου παιδιά και η σύντροφός μου, η Κατερίνα. Είμαι τυχερός, επειδή είχα ένα εξαιρετικό διαζύγιο και με την τέως γυναίκα μου διατηρούμε άριστες σχέσεις». Με την τωρινή σύντροφό του γνωρίστηκε στα Ψαχνά Ευβοίας το 2014, κατά τη διάρκεια μιας δημοσιογραφικής αποστολής. «Έκανα ρεπορτάζ για την ποδοσφαιρική ομάδα του Ηρακλή Ψαχνών και η Κατερίνα εργαζόταν στο κυλικείο του γηπέδου. Της έκανα συνέντευξη και όταν επέστρεψα στην Αθήνα διατηρήσαμε επαφές. Τόσο καλές μάλιστα, που εδώ και τριάμισι χρόνια είμαστε ζευγάρι! Η Κατερίνα δεν ζει πια στα Ψαχνά, καθώς εδώ και τρία χρόνια μένουμε μαζί» περιγράφει, ενώ δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να παντρευτεί για δεύτερη φορά. «Αισθάνομαι σαν παντρεμένος και είναι η γυναίκα μου. Άσε που ανέχεται τις παραξενιές μου. Είμαι αφηρημένος, σε ενοχλητικό σημείο. Ξεχνάω μόνιμα πράγματα, όπως το κινητό, τα κλειδιά, τα χαρτιά μου. Πολλές φορές η Κατερίνα βγάζει καπνούς από τα αυτιά».
Ο Βαγγέλης και η κατάσταση της υγείας του σήμερα
Φέτος θα παρουσιάζει για τέταρτη σεζόν τον Τροχό της Τύχης, ενώ, όπως αποκαλύπτει στο People, θα υπάρξουν αλλαγές. «Ο Τροχός θα είναι ολοκαίνουριος, τόσο στο σκηνικό, που θα είναι εντυπωσιακό και ανανεωμένο, όσο και σε ορισμένους από τους κανονισμούς, που άλλαξαν σε ένα ποσοστό 20% ώστε το παιχνίδι να γίνει πιο εύχρηστο στους παίκτες». Όση ώρα συζητάμε, παρατηρώ το βλέμμα και τις κινήσεις του και διαπιστώνω πως πρόκειται για έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο άνθρωπο.
Κάποια στιγμή αναφέρω το όνομα του μικρού Βαγγέλη, του βαφτισιμιού του, ο οποίος τα τελευταία τρία χρόνια πάσχει από μια σπάνια μορφή καρκίνου. Η είδηση της ασθένειας του Βαγγέλη συνέπεσε με το θάνατο της αδελφής του. «Ο Βαγγέλης είναι 6 ετών. Γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου του 2011. Δεν είναι απλά το βαφτιστήρι μου, αλλά το τρίτο μου παιδί. Ο πατέρας του, ο Στέλιος, είναι παιδικός μου φίλους από τον Έβρο. Τρεις μήνες αφότου έφυγε η αδελφή μου, ο Βαγγέλης διαγνώστηκε με καρκίνο, με μετάσταση σε όλο του το σώμα εκτός από το κεφάλι. Οι γιατροί τότε μας είπαν πως είναι πολύ δύσκολη η περίπτωση. Έκτοτε οι γονείς του ξεκίνησαν ένα μεγάλο αγώνα με θεραπείες στην Αγγλία για δύο περίπου χρόνια. Ο εξαιρετικός γιατρός που τον ανέλαβε εκεί, ο Στέργιος Ζαχαρούλης, κατάφερε να βοηθήσει το παιδί, με την προϋπόθεση, όμως, να πάει στο νοσοκομείο Memorial στην Αμερική, ώστε να κάνει μια αγωγή που βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο. Η συγκεκριμένη θεραπεία απαιτούσε 500.000 δολάρια και τότε πήρα την απόφαση να βοηθήσω με όλες μου τις δυνάμεις. Η επιθυμία μου ήταν να ευαισθητοποιήσουμε πολύ κόσμο να δώσει από ένα ευρώ ο καθένας. Πράγματι, λάβαμε μεγάλη βοήθεια και μέσα σε τρεις μέρες μαζεύτηκαν όλα τα χρήματα. Ο κόσμος ευαισθητοποιήθηκε τόσο πολύ, που μετά τον Βαγγέλη βοηθήθηκαν ακόμα δύο παιδιά μέσα από τη συγκεκριμένη πρωτοβουλία» αποκαλύπτει.
Μόλις συγκεντρώθηκαν τα χρήματα, χρειάστηκε ένας μήνας, χρόνος-ρεκόρ, προκειμένου να γίνουν όλες οι απαραίτητες διαδικασίες για την εισαγωγή του στο Memorial. Ο Βαγγέλης σήμερα βρίσκεται με τους γονείς του στις ΗΠΑ, στο δεύτερο από τα πέντε στάδια της επώδυνης θεραπείας. Οι εξετάσεις του είναι πεντακάθαρες και ανταποκρίνεται στη θεραπεία. «Αν όλα πάνε καλά, μέχρι το Φεβρουάριο θα γυρίσει στην Ελλάδα και το ποσοστό επανεμφάνισης του καρκίνου είναι μικρό. Λόγω του προβλήματος με την αδελφή μου, πέρασα τη μισή μου ζωή στα νοσοκομεία. Θυμάμαι ακόμα και σήμερα τα τελευταία της λόγια. Επειδή δεν μπορούσε να μιλήσει πλέον, μου είχε γράψει σε ένα χαρτί “Μη φέρεις τα παιδιά σου να με δουν. Θα φύγω σύντομα”. Και όντως, ύστερα από λίγες μέρες τη χάσαμε. Εμείς κλαίγαμε κι εκείνη μας μάλωνε. Η ίδια μου η αδελφή με δίδαξε να αγαπώ τη ζωή και να εκτιμώ όλα τα αυτονόητα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου