Photo by Julias Torten und Törtchen: https://www.pexels.com/photo/photography-of-christmas-cookies-10366292/Η πιο συνηθισμένη «καταστροφή» που μπορεί να συμβεί στους κουραμπιέδες είναι να χάσουν το σχήμα τους στο ταψί. Αντί να φουσκώσουν λίγο, απλώνουν και ενώνονται μεταξύ τους, φέρνοντας τον επίδοξο ζαχαροπλάστη σε απελπισία.
Οι λόγοι γι’ αυτή την συνηθισμένη καταστροφή είναι απλοί.
1. Η αμέλεια. Στην ζαχαροπλαστική η σωστή τήρηση της συνταγής -χρόνοι, ποσότητες και ποιότητες- είναι απαραίτητοι. Γι’ αυτό πρέπει πάντα η συνταγή μας, αν δεν οικογενειακή, να προέρχεται από κάποια αξιόπιστη πηγή που θα την ακολουθήσουμε κατά γράμμα. Στη συνέχεια, για την αποφυγή λάθους, μετράμε τα υλικά και τα έχουμε έτοιμα σε ξεχωριστά δοχεία στον πάγκο μας.
2. Το χτύπημα του βούτυρου. Το βούτυρο που θα χρησιμοποιήσουμε, αιγοπρόβειο ή αγελαδινό ή συνδυασμός των δύο, πρέπει να είναι σε θερμοκρασία περιβάλλοντος -όχι ρευστό. Το βάζουμε στον κάδο του μίξερ -ναι, ο κουραμπιές θέλει μίξερ- μαζί με τη ζάχαρη άχνη και τον χτυπάμε 10 – 15 λεπτά μέχρι να έχουμε ένα μείγμα σαν κρέμα σαντιγί. Ξεκινάμε στην χαμηλότερη ταχύτητα για να μην πεταχτεί παντού η ζάχαρη και συνεχίζουμε μέχρι την υψηλότερη ταχύτητα, διακόπτοντας για να καθαρίσουμε τα τοιχώματα του κάδου.
3. Η ζάχαρη παίζει κρίσιμο ρόλο για να βγει «σωστός» ο κουραμπιές. Η ζάχαρη πρέπει να είναι άχνη και όση προβλέπει η συνταγή. Παραπάνω ζάχαρη θα έχει ως συνέπεια νομοτελειακά να απλώσει ο κουραμπιές. Άλλωστε, οι κουραμπιέδες είναι άγλυκα σχετικά μπισκότα που παίρνουν γλύκα από το άχνισμα.
4. Τέλος, όταν προσθέτουμε το αλεύρι, όσο λιγότερες κινήσεις κάνουμε, τόσο το καλύτερο. Το αλεύρι δεν θέλει πολύ χτύπημα, τόσο όσο να το απορροφήσει το μείγμα και να έχουμε μια εύπλαστη ζύμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου