Τι δείχνει το Σύστημα Βάσεων Δεδομένων Ομήρων του FBI
«Κακό χωριό τα λίγα σπίτια» και στο Αθηνοκεντρικό Κράτος είναι ελάχιστα…
Οι συγχωριανοί γνωρίζονται καλά, ο ένας με τον άλλο. Μέρες τώρα παρατηρώ την αδυναμία αντίδρασης και την προσπάθεια απαξίωσης των δημοσιογραφικών ευρημάτων του Documento από τα ίδια τα θύματα και επιχειρώ να αναλύσω την συμπεριφορά τους :
- Του υπουργού που παρακολουθούσε η ΕΥΠ και ο οποίος ενώ ενημερώθηκε εκ των υστέρων για την επισύνδεση του, έσπευσε σαν το «γατάκι» να κουκουλώσει τα κόπρανα του αφέντη του στην άμμο, φοβούμενος μην του κρεμάσουν ενεργειακά κουδούνια και τον κατηγορήσουν για υπερβάλλοντα ζήλο για αναζήτηση ενδοεταιρικών πληροφοριών .
- Του στρατηγού που δεν βγάζει την σπάθα από το θηκάρι διότι τον περιμένει ο έλεγχος στου Παπάγου.
- Του επιχειρηματία που έχει επιβάλει σιωπητήριο στο Κανάλι του για το σκάνδαλο των υποκλοπών ενώ ψυλλιάζεται ότι μπορεί (σίγουρα λέω εγώ) να έχουν υποκλέψει συνομιλίες του με τον «στόχο» υπουργό όταν του ζητούσε επαφή με τα αφεντικά της εταιρίας Διαχείρησης Δημοσίου Αγαθού. Συνομιλία που προφανώς έμαθε αμέσως το αφεντικό του υπουργού και γι αυτό το πρότζεκτ του καναλάρχη δεν τελεσφόρησε.
- Του μεγαλοδημοσιογράφου που κοκκινίζει από ντροπή και εκλιπαρεί για να απαλειφθεί από τις λίστες των παρακολουθήσεων το όνομα του γιατί του χαλάει το πρεστίζ στο εξωτερικό ως να πρόκειται για εθνικός και διαχρονικός νταραβεριτζής.
- Του επικοινωνιολόγου που έκανε το ντελίβερι για την διανομή ενός μέρους της κρατικής και τραπεζικής διαφήμισης στα media αλλά που ο αφέντης τον κρατούσε πάντα σε απόσταση στην προκρούστεια κλίνη και δεν τον άφηνε να απλωθεί σε νταραβέρια με υψηλό κέρδος. Ωστόσο σήμερα ο επικοινωνιολόγος αποτελεί συχνός συνομιλητής του αφέντη επιφορτισμένος και με τον ρόλο του ντετέκτιβ. Μόνο που δεν ξέρει την δουλειά και πέφτει σε ακάθαρτους λάκκους και προσκρούει σε τσιμεντένιους τοίχους…
Η κάθε μια από τις παραπάνω περιπτώσεις ξεχωριστά αλλά και όλες μαζί παραπέμπουν στο «σύνδρομο της Στοκχόλμης», το ψυχολογικό φαινόμενο κατά το οποίο όμηροι εκφράζουν συμπάθεια και συμπόνια και έχουν θετικά συναισθήματα προς τους απαγωγείς τους, (πχ ο εν λόγω υπουργός) μερικές φορές σε σημείο που να υπερασπίζονται και ταυτίζονται με τους απαγωγείς (πχ ο εν λόγω καναλάρχης)!
Αυτά τα συναισθήματα γενικά θεωρούνται παράλογα υπό το πρίσμα του κινδύνου ή ρίσκου που υπέστησαν τα θύματα, ( πχ οι αρχηγοί των ΕΔ) τα οποία θεωρούν ουσιαστικά, την έλλειψη κακοποίησης από τους απαγωγείς ως μια πράξη καλοσύνης ( πχ οι εν λόγω νταραβεριτζήδες ο επικοινωνιολόγος & ο μεγαλοδημοσιογράφος)…
Οι απλοί άνθρωποι πιθανότατα να απορούν, όχι όμως και οι ειδικοί της ψυχιατρικής. Το Σύστημα Βάσεων Δεδομένων Ομήρων του FBI δείχνει ότι περίπου 8% των θυμάτων παρουσιάζουν ενδείξεις συνδρόμου της Στοκχόλμης.
Δ. Β.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου