AP Photo/Evan VucciΓράφει ο Παναγιώτης Κωνσταντίνου
Στο νέο βιβλίο του δημοσιογράφου των New York Times, Ντέιβιντ Σάνγκερ, για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ, αποκαλύπτεται από την πρώην στενή συνεργάτη του Φιόνα Χιλ, πως ο Ντόναλντ Τραμπ «κατέστησε πολύ σαφές ότι πίστευε πως η Ουκρανία, και σίγουρα η Κριμαία, πρέπει να είναι μέρος της Ρωσίας».
Η αποκάλυψη έρχεται να προστεθεί στις πληροφορίες πως ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων, σε περίπτωση που εκλεγεί πρόεδρος των ΗΠΑ, σχεδιάζει να πιέσει την Ουκρανία να καταλήξει σε μια ειρηνευτική συμφωνία αποδεχόμενη την παράδοση των εδαφών που έχει καταλάβει ήδη η Ρωσία.
Κοινή αντίληψη είναι πως η εκλογή του Ντόναλντ Τραμπ στην προεδρία των ΗΠΑ θα δημιουργήσει νέα - αρνητικά - δεδομένα για την Ουκρανία και μάλιστα δεν είναι λίγοι αυτοί που εκτιμούν πως ο Βλαντιμίρ Πούτιν «ποντάρει» σε αυτές τις εξελίξεις. Ο ίδιος ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, αλλά και ευρωπαίοι ηγέτες και αξιωματούχοι, αντιλαμβάνονται ότι οι προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ θα είναι κομβικές για την πορεία του πολέμου στην Ουκρανία.
Υπενθυμίζεται πως μια ισχυρή ομάδα Ρεπουμπλικανών του Κογκρέσου, που απηχούν τις θέσεις του Ντόναλντ Τραμπ, έχουν «μπλοκάρει» το οικονομικό πακέτο υποστήριξης στην Ουκρανία, ύψους 60 δισ. δολαρίων, εκφράζοντας ενστάσεις για το μέγεθος και τη διάρκεια της βοήθειας στο Κίεβο, αλλά και τους σχεδιασμούς της κυβέρνησης Μπάιντεν, αμφιβάλλοντας κατά πόσο αυτοί προωθούν τα συμφέροντα των ΗΠΑ ή εάν τελικά στερούν μεγάλο πολιτικό, οικονομικό και στρατιωτικό κεφάλαιο από άλλες σημαντικές προκλήσεις, όπως για παράδειγμα τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή και την «αυξανόμενη απειλή» της Κίνας.
Πολλοί διερωτώνται για τους λόγους της στάσης του Ντόναλντ Τραμπ έναντι της Ουκρανίας. Το Politico σε δημοσίευμά του υπογραμμίζει πως αυτή η «σχέση μίσους» έχει βαθιές ρίζες. «Ήταν, τελικά, ένα τηλεφώνημα του Βολοντίμιρ Ζελένσκι που οδήγησε στην πρώτη παραπομπή του Ντόναλντ Τραμπ τον Δεκέμβριο του 2019, αφού κατηγορήθηκε ότι προσπάθησε να επηρεάσει τις εκλογές του 2020 στηριζόμενος στον Ουκρανό ηγέτη από τον οποίο είχε ζητήσει να ξεκινήσει μια έρευνα σε βάρος του σημερινού πρόεδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν και τον γιο του Χάντερ».
Όταν το Κογκρέσο συζητούσε σχετικά με επανέγκριση του περιβόητου νόμου FISA, ο οποίος εξουσιοδοτεί τεχνικά τις ΗΠΑ να κατασκοπεύουν αλλοδαπούς στο εξωτερικό που θεωρούνται απειλή, αλλά έμμεσα και αμερικανούς πολίτες – χωρίς ένταλμα – εάν αυτοί επικοινωνούν με τα πρόσωπα που έχουν τεθεί υπό παρακολούθηση, ο Ντόναλντ Τραμπ χρησιμοποίησε τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης για να αντιταχθεί. «Kill Fisa» έγραψε, συμπληρώνοντας πως ο νόμος «χρησιμοποιήθηκε παράνομα εναντίον του αλλά και πολλών άλλων αμερικανών».
Ο Τραμπ αναφερόταν στις υποκλοπές των επικοινωνιών του πρώην επικεφαλής της προεκλογικής του εκστρατείας, Πολ Μάναφορντ, στο πλαίσιο της έρευνας για ρωσική παρέμβαση στις εκλογές των ΗΠΑ το 2016. «Ο Τραμπ μισεί την Ουκρανία», σχολίασε ο Λεβ Πάρνας, ένας ουκρανοαμερικανός επιχειρηματίας, οποίος είχε συνεργαστεί στο παρελθόν με τον δικηγόρο του Τραμπ, Ρούντι Τζουλιάνι, και σήμερα αποτελεί έναν από τους πιο ένθερμους πολέμιους του ηγέτη των Ρεπουμπλικάνων. «Αυτός και οι άνθρωποι γύρω του πιστεύουν ότι η Ουκρανία ήταν η αιτία όλων των προβλημάτων του Τραμπ», τόνισε.
Ο Πολ Μάναφορντ και το «Μαύρο Βιβλίο»
Η σχέση του Ντόναλντ Τραμπ με την Ουκρανία ξεκινάει έμμεσα από την εποχή των γεγονότων του Euromaidan, το 2014, όταν ξέσπασε η εξέγερση για την ανατροπή του φιλορώσου τότε Προέδρου, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ύστερα από την άρνησή του να συνεχίσει η χώρα την ενταξιακή της πορεία στην ΕΕ. Ο δικηγόρος και λομπίστας Μάναφορντ, φέρεται να είχε λάβει μυστικά περίπου 12,7 εκατομμύρια δολάρια για να προωθεί τα συμφέροντα του τότε Ουκρανού Προέδρου. Αυτό προέκυψε από μια χειρόγραφη λίστα με μυστικές πληρωμές του κόμματος του Γιανουκόβιτς, η οποία, σύμφωνα με τις πληροφορίες, περιλαμβανόταν σε ένα βιβλιαράκι το οποίο εντόπισαν διαδηλωτές όταν εισέβαλαν στα γραφεία του κόμματος του Γιανουκόβιτς, κατά τη διάρκεια των αιματηρών γεγονότων.
Ωστόσο, τα στοιχεία από το «Μαύρο Βιβλίο», όπως αποκάλεσαν το βιβλιαράκι, ήρθαν στο φως της δημοσιότητας αρκετό καιρό αργότερα από τους New York Times, και συγκεκριμένα τον Αύγουστο του 2016. Εκείνη την περίοδο Μάναφορντ είχε αναλάβει την εκστρατεία του Ντόναλντ Τραμπ. Ήταν λίγους μήνες πριν τις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, με αντίπαλο τη Χίλαρι Κλίντον. Με αυτόν τον τρόπο, ο Τραμπ συνδέεται για πρώτη φορά με την Ουκρανία και έμμεσα με τη Ρωσία, καθώς ο συνεργάτης του εμφανιζόταν να εξυπηρετεί «υπογείως» συμφέροντα φιλορώσου Ουκρανού Προέδρου.
Η πλευρά του Ντόναλντ Τραμπ αμφισβήτησε την αυθεντικότητα του «Μαύρου Βιβλίου» καταγγέλλοντας συνωμοσία από το Δημοκρατικό Κόμμα με στόχο την υπονόμευση των πολιτικών του αντιπάλων. Ήταν «αδύνατο να αποδειχθεί η γνησιότητα των στοιχείων», υπογράμμισε ο Γιούρι Λουτσένκο, πρώην γενικός εισαγγελέας της Ουκρανίας στα χέρια του οποίου βρέθηκε το «Μαύρο Βιβλίο», υπογραμμίζοντας: «Ποιος θα έβαζε ανοιχτά την υπογραφή του κάτω από μυστικές πληρωμές σε μετρητά;». Το Κίεβο εξακολουθεί να αντιμετωπίζει τη λίστα ως «απόρρητο έγγραφο». Αργότερα ο Μάναφορντ κατηγορήθηκε και καταδικάστηκε για 12 κατηγορίες σχετικά με ξέπλυμα βρώμικου χρήματος, φοροδιαφυγή και παραβιάσεις ανταγωνισμού. Καμία από αυτές τις κατηγορίες δεν σχετιζόταν με το «Μαύρο Βιβλίο», το οποίο ουδέποτε τελικά χρησιμοποιήθηκε ως αξιόπιστο αποδεικτικό στοιχείο σε βάρος του.
Η παρέμβαση στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ
Το δεύτερο επεισόδιο στις σχέσεις του Τραμπ με την ουκρανική ηγεσία αφορούσε την έρευνα για την παρέμβαση της Ρωσίας στις προεδρικές εκλογές προς όφελός του. Ο Ντόναλντ Τραμπ και οι συνεργάτες του υποστήριζαν εξαρχής πως ήταν η ουκρανική ηγεσία και όχι η ρωσική, που είχε εμπλακεί στις προεδρικές εκλογές και η έρευνα σε βάρος του ήταν «δάκτυλος» του Κιέβου σε συνεργασία με το Δημοκρατικό Κόμμα.
Σε κάθε περίπτωση η εκλογική νίκη του Τραμπ αμαυρώθηκε από τις κατηγορίες, τις οποίες αργότερα τροφοδότησαν και οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, αλλά και ιδιωτικές εταιρείες πληροφοριών και ομοσπονδιακοί ερευνητές. Σύμφωνα με τις κατηγορίες, η Ρωσία είχε υποκλέψει τα email της Εθνικής Επιτροπής των Δημοκρατικών, του στρατηγικού και χρηματοδοτικού βραχίονα του κόμματος, με στόχο να τα διαρρεύσει και να δυσφημήσει τη Χίλαρι Κλίντον προς όφελος του Τραμπ. Ο επικεφαλής των Ρεπουμπλικάνων επέμεινε πως πίσω από την υπόθεση βρίσκεται η Ουκρανία.
Το τηλεφώνημα με τον Ζελένσκι
Τον Ιούλιο του 2019 σημειώθηκε και το τελευταίο επεισόδιο που έφερε την οριστική ρήξη του Ντόναλντ Τραμπ με την Ουκρανία και για την ακρίβεια προσωπικά με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι. Ήταν εξάλλου το επεισόδιο που τον οδήγησε στην πρώτη του παραπομπή στη Δικαιοσύνη με την κατηγορία πως προσπάθησε να πιέσει τον πρόεδρο της Ουκρανίας για να ξεκινήσει μια έρευνα σε βάρος του Τζο Μπάιντεν.
Ο Ντόνταλν Τραμπ, κατά τη διάρκεια μιας τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Ζελένσκι, φέρεται να τον προέτρεψε να ερευνήσει τη δράση του Τζο Μπάιντεν και του γιου του Χάντερ στην Ουκρανία, σημειώνοντάς του πως θα τον φέρει σε επαφή με τον δικηγόρο του Ρούντι Τζουλιάνι και τον Γενικό Εισαγγελέα, Γουίλιαμ Μπαρ. «Θέλουμε να φτάσουμε σε βάθος, είμαι σίγουρος πως καταλαβαίνεις», του είπε, προφανώς σχεδιάζοντας ένα «χτύπημα» σε βάρος του αντιπάλου του στις επικείμενες προεδρικές εκλογές.
Στο επίκεντρο βρισκόταν ένα βίντεο στο οποίο ο τότε αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν περιέγραφε ότι είχε απειλήσει να παρακρατήσει χρήματα από τον τότε πρόεδρο της Ουκρανίας Πέτρο Ποροσένκο, και ενώ η Ρωσία είχε ήδη καταλάβει την Κριμαία και τμήματα της Ανατολικής Ουκρανίας, εάν το Κίεβο δεν απομάκρυνε έναν εισαγγελέα (Βίκτορ Σόκιν), ο οποίος ερευνούσε τον γιο του Χάντερ. Εκείνη την περίοδο ο Χάντερ Μπάιντεν εργαζόταν για την εταιρεία Burisma, μια ουκρανική εταιρεία φυσικού αερίου που φέρεται να βρισκόταν στο μικροσκόπιο των αρχών για διαφθορά.
Σύμφωνα με τους Δημοκρατικούς, ο Μπάιντεν όντως είχε ζητήσει την απομάκρυνση του Σόκιν, αλλά στο πλαίσιο μιας συντονισμένης προσπάθειας του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης να εκδιωχθεί επειδή – κατά τους ισχυρισμούς – είχε αρνητικό ρόλο στην αντιμετώπιση της διαφθοράς στη χώρα. Υπογραμμίζουν δε πως ο Σόκιν, την εποχή που ζητήθηκε η απομάκρυνσή του, δεν ερευνούσε ούτε την Burisma αλλά πολύ περισσότερο, ούτε τον Χάντερ Μπάιντεν.
Κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας του Τραμπ με τον Ζελένσκι, ο Ουκρανός Πρόεδρος υποσχέθηκε να εξετάσει το ζήτημα, αλλά επίσημα η Ουκρανία ουδέποτε ξεκίνησε μια έρευνα. Ο Ντόναλντ Τραμπ αισθάνεται ακόμη και σήμερα πως ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι τον «άδειασε» και για αυτό τον «μισεί», υποστήριξε ο ουκρανοαμερικανός επιχειρηματίας Λεβ Πάρνας, ο οποίος το 2022 καταδικάστηκε σε 20 μήνες φυλάκιση για απάτη και άλλα οικονομικά εγκλήματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου