ΣΤΑΥΡΟΣ ΓΡΙΜΑΝΗΣ
© Απαγορεύεται από το δίκαιο της Πνευμ. Ιδιοκτησίας η καθ΄οιονδήποτε τρόπο παράνομη χρήση/ιδιοποίηση του παρόντος, με βαρύτατες αστικές και ποινικές κυρώσεις για τον παραβάτη
Ένα από τα ακριβότερα οικόπεδα που πωλούνται αυτή την περίοδο στην Ελλάδα, δεν βρίσκεται σε κάποιο τουριστικά δημοφιλές νησί, ούτε σε κάποια από τις θεωρούμενες ακριβές περιοχές της πρωτεύουσας, όπως το Κολωνάκι ή η Αθηναϊκή Ριβιέρα. Αντίθετα, εντοπίζεται στην αρκετά υποβαθμισμένη ακόμη οδό Πειραιώς, την βιομηχανική «καρδιά» άλλοτε του Λεκανοπεδίου.
Δεν πρόκειται βέβαια για ένα τυχαίο ακίνητο, αλλά για το μεγαλύτερο ελεύθερο οικόπεδο πάνω στη πολυσύχναστη λεωφόρο, επιφάνειας 25 στρεμμάτων περίπου. Αρκεί να αναφερθεί ότι το ακίνητο του παλιού εργοστασίου της ΧΡΩΠΕΙ, επίσης επί της οδού Πειραιώς, όπου σχεδιαζόταν η ανάπτυξη της Πολιτείας Καινοτομίας, είναι 18 στρέμματα.
Το μεγάλο οικόπεδο – «φιλέτο» έχει και τιμή αντίστοιχη της έκτασής του, αφού πωλείται έναντι 27 εκατ. ευρώ, κάτι που αυτόματα το κατατάσσει στη λίστα των… χρυσών ακινήτων της εγχώριας αγοράς real estate. Το συγκεκριμένο οικόπεδο όμως κουβαλάει και μια μακρά και μοναδική ιστορία…
Remaining Time-0:00
Fullscreen
Mute
Η έκταση και τα χαρακτηριστικά της
Το εν λόγω ακίνητο λανσάρεται προς πώληση από τον ελληνικό βραχίονα του μεγάλου διεθνούς μεσιτικού γραφείου Engel & Völkers ως «Μοναδικό οικόπεδο στη Λεωφόρο Πειραιώς».
Με βάση τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στη σχετική ανάρτηση, η επιφάνειά του φτάνει τα 24.257 τ.μ. και η τιμή του τα 27 εκατ. ευρώ.
«Αν οραματίζεστε έναν χώρο με ποικίλη σύνθεση και χρήσεις που θα καλύπτει τις νέες ανάγκες της διαβίωσης, αυτό το οικόπεδο, συνολικής επιφάνειας 24.256,90τ.μ., μπορεί να γίνει η έδρα του οράματός σας» αναφέρεται χαρακτηριστικά.
‘Έχει πρόσοψη στη Λεωφόρο Πειραιώς, εγγύτητα σε τέσσερις ακόμα οδούς και απέχει μόλις λίγα λεπτά από το μετρό Καλλιθέας. Όπως διευκρινίζεται, «περιλαμβάνει διατηρητέο κτίριο με καμινάδα 1.153,62 τ.μ., το οποίο, μπορεί να αποτελέσει τον πυρήνα της σχεδιαζόμενης ανάπλασης της έκτασης αυτής, καθώς, σε αυτό επιτρέπονται Πολιτιστικές εγκαταστάσεις και χώροι Συνάθροισης & Αναψυχής».
Τι μπορεί να χτιστεί
Το μεσιτικό γραφείο προχωρά σε αναλυτική ενημέρωση σε σχέση με το πώς μπορεί να αξιοποιηθεί η έκταση.
Στο πλαίσιο αυτό, σημειώνεται ότι «λόγω των κανονισμών «Βιομηχανικό Πάρκο (ΒΙΠΑ) – Βιοτεχνικό Πάρκο (ΒΙΟΠΑ) προς εξυγίανση», «Τροποποίηση του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου», Προεδρικό Διάταγμα για εξαίρεση σε περιοχές ως «ΒΙΠΑ-ΒΙΟΠΑ προς εξυγίανση», έχει τις εξής Επιτρεπόμενες Χρήσεις:
Βιομηχανικές/Βιοτεχνικές εγκαταστάσεις χαμηλής και μέσης όχλησης, Γήπεδα αποθήκευσης και στάθμευσης, Πρατήρια καυσίμων, Κατοικία προσωπικού ασφαλείας, Γραφεία. Με εστιατόρια, χώρους συνάθροισης κοινού, κοινωνικής πρόνοιας, εγκαταστάσεις αθλητικές & εμπορικών εκθέσεων, μέσων μαζικών μεταφορών που αποτελούν τμήμα των βιοτεχνιών ή εξυπηρετούν ανάγκες των εργαζομένων.
Κατοικία & χώροι επαγγέλματος(ιατρεία, δικηγορικά γραφεία κλπ), Ξενώνες(περ.20 κλίνες), Ξενοδοχεία & λοιπές τουριστικές εγκαταστάσεις,
Εμπορικά & παροχής προσωπικών υπηρεσιών, Γραφεία, Τράπεζα, Εστιατόρια, Κέντρα διασκέδασης, Χώροι συνάθροισης(θέατρα, κινηματογράφοι κλπ), Πολιτιστικές εγκαταστάσεις (βιβλιοθήκες, αίθουσες εκθέσεων κλπ), Κτίρια εκπαίδευσης (Πρωτοβάθμιας, Δευτεροβάθμιας, Τριτοβάθμιας, ειδικής εκπαίδευσης), Θρησκευτικοί χώροι, Κτίρια κοινωνικής πρόνοιας (υγειονομικά κέντρα, παιδικοί σταθμοί, οίκοι ευγηρίας κλπ), Περίθαλψης (νοσοκομεία-κλινικές),
Εγκαταστάσεις χονδρεμπορίου, Γεωργικών-κτην/κών-αλιευτικών κλπ αγροτικών εκμεταλλεύσεων, Εκθεσιακά κέντρα, Κοινόχρηστοι χώροι (πλατείες, πάρκα, οδοί, παιδικές χαρές κλπ), Εγκαταστάσεις ΜΜΜ, Άλλες ειδικές χρήσεις (στρατιωτικές εγκαταστάσεις κλπ).
Όσον αφορά τον Συντελεστή Δόμησης είναι 1,20 (όψη στην Πειραιώς) και 1,00 (προς άλλες οδούς), ενώ το ύψος του κτιρίου 15,00 μ. + 2,00 μ. για την είσοδο πυλωτής.
Συνολικά η δόμηση μπορεί να φτάσει τα 25.469,75τ.μ. και η κάλυψη τα 13.341,29τ.μ. ενώ προβλέπεται υποχρεωτική φύτευση ακαλύπτου 7.277,07 τ.μ.
Η ιστορία του
Περαιτέρω τονίζεται ότι «το οικόπεδο διατίθεται ως μετοχές/εταιρεία και είναι άμεσα μεταβιβάσιμο για τη μετάβαση στη νέα εποχή του που πάλι, όπως και με την ιστορία που φέρει, θα χαρακτηρίσει την ευρύτερη περιοχή».
Και πράγματι έτσι είναι καθώς το συγκεκριμένο οικόπεδο εντοπίζεται στην περιοχή όπου βρίσκεται και η «γενέθλια κοιτίδα» του μεγαλύτερου βιομηχανικού ομίλου της χώρας.
Σε αυτό το σημείο είχαν αναπτυχθεί βιομηχανικές εγκαταστάσεις όπως «δηλώνουν» οι επιγραφές στην πρόσοψη του διατηρητέου κτιρίου, για τον παραγωγικό προσανατολισμό της μονάδας. «Σιδηροσωλήνες, Θερμαντικά Σώματα, Σκαλωσιές, Χαλκός, Ορείχαλκος, Αλουμίνιον».
Ακόμη πιο χαρακτηριστική είναι η καμινάδα του εργοστασίου με ανεξίτηλα ακόμη τα γράμματα- «σφραγίδα» της επιχείρησης: «Στασινόπουλος Α.Ε.Β.Ε». Πρόκειται, ωστόσο, για εταιρεία που ανήκε στην οικογένεια του Ηλία Στασινόπουλου.
Γυρνώντας το ρολόι του χρόνου στο μακρινό 1920, θα συναντήσουμε τα αδέλφια Μιχάλη, Γιάννη και Ηλία Στασινόπουλο, που αποφάσισαν να εγκαταλείψουν το χωριό τους, το Στάδιο Αρκαδίας και ήρθαν στην Αθήνα κυνηγώντας το όνειρο μιας καλύτερη ζωής.
Εργατικοί και «στοχοπροσηλωμένοι», το 1937 βάζουν στην οδό Πειραιώς 252, -στην απέναντι πλευρά από την εν λόγω έκταση-, το πρώτο «λιθαράκι» με την Ελληνική Εταιρεία Χαλκού.
Η αρχική βιομηχανική δραστηριότητα της οικογενείας αφορούσε την παραγωγή σωλήνων, οικιακών σκευών και υδραυλικών ειδών. Σύντομα όμως ήρθε ο πόλεμος και με τις αναγκαίες μετατροπές σε ορισμένα μηχανήματα, το εργοστάσιο παρήγαγε πολεμικό υλικό, όπως φυσίγγια κ.α.
Κατά τη διάρκεια της Κατοχής, αλλά και για δύο ακόμη χρόνια μετά την Απελευθέρωση παρέμεινε κλειστό. Επαναλειτούργησε το 1946 με μηχανήματα κατεργασίας αλουμινίου και έναν χρόνο μετά, το 1947, έγινε η εισαγωγή της εταιρείας στο Χρηματιστήριο Αθηνών.
Το 1949, η οικογένεια Στασινόπουλου εκμεταλλεύτηκε τα κονδύλια του Σχεδίου Μάρσαλ, λαμβάνοντας δάνειο ύψους 600.000 δολαρίων. Έτσι αποκτήθηκαν νέα μηχανήματα και έγινε επέκταση των βιομηχανικών εγκαταστάσεων.
Τα αμέσως επόμενα χρόνια όμως ήταν δύσκολα καθώς το 1953 ο τότε υπουργός Συντονισμού Σπύρος Μαρκεζίνης προχώρησε στην υποτίμηση της δραχμής, με συνέπεια η εταιρεία να καταστεί ζημιογόνα και να μην μπορεί να αποπληρώσει τα δάνειο των 600.000 δολαρίων.
Σε αυτήν τη δυσμενή συγκυρία ο ένας εκ των τριών αδελφών, ο Μιχάλης Στασινόπουλος, εξαγόρασε από τους αδελφούς του τις μετοχές τους και μετονόμασε την Ελληνική Βιομηχανία Χαλκού σε Ελληνική Βιομηχανία Χαλκού και Αλουμινίου Α.Ε. (Βιοχάλκο Α.Ε.), κατευθύνοντας τον παραγωγικό προσανατολισμό της επιχείρησης στην πρωτογενή επεξεργασία χαλκού. Την ίδια χρονιά, το 1953, άρχισε να αναλαμβάνει ευθύνες στην εταιρεία ο γιος του Νικόλαος Στασινόπουλος.
Ήταν μια κρίσιμη για τη συνέχεια περίοδος, όπου ανάμεσα στη στασιμότητα και την εξέλιξη, επιλέχθηκε η δεύτερη. Έτσι το 1955 έγιναν νέες επενδύσεις σε μηχανήματα και το 1958 τοποθετήθηκε ένα προηγμένο έλαστρο για την παραγωγή προϊόντων αλουμινίου. Ανοίγοντας το δρόμο για την ίδρυση μιας νέας και μετέπειτα ηγετικής βιομηχανίας στην παραγωγή προϊόντων έλασης αλουμινίου, της ΕΛΒΑΛ.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960 έγινε σημαντική επέκταση με την έναρξη λειτουργίας των κλάδων χάλυβα, καλωδίων, ειδών υγιεινής και πλακιδίων. Παράλληλα, όμως, άλλαξε και η δομή της εταιρείας με την μετατροπή σε Holding ώστε να εξασφαλισθεί η αυτονομία και ευελιξία των θυγατρικών εταιρικών βραχιόνων. Μια κίνηση πολύ μπροστά από την εποχή της που δικαιώθηκε τα επόμενα χρόνια, οδηγώντας στο χτίσιμο του σημερινού πολυεθνικού βιομηχανικού γίγαντα με την πρωταγωνιστική θέση στην παγκόσμια αγορά.
Απέναντι από το νέο project
Τη δική της πορεία διέγραψε παράλληλα στην αγορά η Στασινόπουλος Α.Ε.Β.Ε., της οικογένειας του Ηλία Στασινόπουλου, με επίκεντρο την έκταση των 25 στρεμμάτων απέναντι σχεδόν από την πρώτη βιομηχανική μονάδα της Βιοχάλκο.
Το μεγάλο οικόπεδο με το εναπομείναν διατηρητέο κτίριο δεν θυμίζει σε τίποτα το πολύβουο παρελθόν, όταν η έρημη σήμερα έκταση έσφυζε από ζωή καθώς φιλοξενούσε πολλές ακόμη εγκαταστάσεις οι οποίες στη συνέχεια κατεδαφίστηκαν.
Πρόκειται για το σημείο στην οδό Πειραιώς όπου αναπτύσσονται ακόμη και σήμερα στην απέναντι πλευρά οι εγκαταστάσεις της Χαλκόρ, δηλαδή το επίκεντρο του φιλόδοξου project αστικής ανάπλασης που προωθείται από τη Noval Property, της οικογένειας του Νικόλαου Στασινόπουλου.
Εκεί, στην Πειραιώς 252 βρίσκεται η μεγάλη έκταση των 72,57 στρεμμάτων η οποία θα μεταμορφωθεί σε έναν σύνθετο τουριστικό, πολιτιστικό, συνεδριακό, εμπορικό και επιχειρηματικό πόλο με βιώσιμο χαρακτήρα.
Αναμένεται να αναπτυχθούν περίπου 55.000 τ.μ., εκ των οποίων 25% θα αφορά κατοικίες, 25% γραφεία, 14% ξενοδοχείο, ενώ 20% θα φιλοξενεί χρήσεις εμπορίου και εστίασης και ένα επιπλέον 16% πολιτιστικές και αθλητικές εγκαταστάσεις. Θα πρόκειται για την πρώτη «γειτονιά» στην Ελλάδα που θα λάβει πιστοποίηση κατά LEED Gold Neighborhood για την υιοθέτηση πρακτικών χαμηλού περιβαλλοντικού αποτυπώματος.
Είναι χαρακτηριστικό ότι το masterplan φέρει την υπογραφή του διεθνούς φήμης αρχιτεκτονικού γραφείου Fosters + Partners,- που έχει σχεδιάσει και το project του Ελληνικού-, σε συνεργασία με μια πολυσύνθετη ομάδα μελετητών.
Το project βρίσκεται σε στάδιο αδειοδοτήσεων και έκδοσης του Προεδρικού Διατάγματος για τις επιτρεπόμενες χρήσεις μέσω του ΕΣΧΑΣΕ. Εκτιμάται ότι η έναρξη της οικοδομικής δραστηριότητας θα γίνει σταδιακά εντός του 2025, ενώ το ύψος της επένδυσης θα ξεπεράσει τα 150 εκατ. ευρώ.
Ο ευρύτερος σχεδιασμός αποσκοπεί στη δημιουργία ενός σύνθετου πόλου, που μαζί με το Ίδρυμα Μείζονος Ελληνισμού, τον χώρο του Φεστιβάλ Αθηνών και της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) που γειτνιάζουν θα συναποτελέσουν ένα «Πολιτιστικό τετράγωνο» («Art District») 222 στρεμμάτων.
Στρατηγική θέση
Υπό το πρίσμα αυτών των εξελίξεων, σημαντικές προοπτικές αξιοποίησης έχει και το συγκεκριμένο οικόπεδο των 25 στρεμμάτων, το οποίο λόγω των νέων αναπτύξεων αποκτά στρατηγική θέση και σημασία. Και τούτο γιατί θα βρίσκεται ακριβώς απέναντι από το νέο μητροπολιτικής εμβέλειας πόλο της Noval, που θα αναβαθμίσει την ευρύτερη περιοχή και ακόλουθα την αξία της.
Επομένως, μένει να φανεί ποιος ή ποιοι θα το αποκτήσουν και προς ποια κατεύθυνση θα αναπτυχθεί.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου