Γράφει ο Χρήστος Μέγας
Η Ελλάδα ευνοεί τους διπλοθεσίτες. Για κάποιο, όχι ανεξήγητο, λόγο οι φορολογικές, ασφαλιστικές, διοικητικές και εν γένει όλες οι αρχές, παρέχουν πολλές δυνατότητες σε κάποιον να ασκήσει και δεύτερη δραστηριότητα. Κίνητρα σκανδαλώδη, εάν σκεφτεί κανείς ότι στη χώρα μας το πιο δύσκολο πράγμα είναι να… ξεκινήσει κάποιος, κάτι. Να κάνει μια αρχή…
Ο λόγος είναι, συνήθως, οικονομικός. Γιατί το σύστημα παρέχει χαμηλές συντάξεις, μικρούς μισθούς, αδυνατεί να εξεύρει πόρους να κινητροδοτήσει κάποιον κλάδο ή να πριμοδοτήσει δυσπρόσιτες και μειονεκτικές περιοχές ώστε να στελεχωθούν από κρίσιμες ειδικότητες. Ή, απλώς υποκύπτει σε συντεχνιακές-οργανωμένες πιέσεις. Χωρίς να αποκλείονται και οι εξυπηρετήσεις προς τις επιχειρήσεις ή τους βουλευτές…
1.Ένας συνταξιούχος μπορεί να εργάζεται χωρίς κανένα πέναλτι από τον ΕΦΚΑ. Μάλιστα, εάν έχει αναπηρία (σ.σ. και όχι, κατ ανάγκη αναπηρική σύνταξη, μπορεί απλώς να έχει «σύνταξη γήρατος» και ποσοστό αναπηρίας που έλαβε ακολούθως…), δεν του γίνεται καν παρακράτηση του 10% επί των αποδοχών του σαν μισθωτός. Οι ελεύθεροι επαγγελματίες περιορίζονται σε μια αυξημένη κατά 50% εισφορά κύριας ασφάλισης στην κατώτερη κλάση (συν 78 ευρώ το μήνα). Όσοι συνταξιούχοι έχουν καθαρό εισόδημα έως 10 ευρώ από αγροτικές εκμεταλλεύσεις-ασχολίες δεν έχουν καμία επίπτωση.
Όλα αυτά γιατί οι συντάξεις είναι πολύ χαμηλές.
Advertisement
Ωστόσο, το μέτρο έχει δημιουργήσει κύμα εξόδου από τον ΕΦΚΑ, κυρίως μεταξύ των επιστημόνων ελευθέρων επαγγελματιών (γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι), οι οποίοι συνταξιοδοτούνται αναγνωρίζοντας και πλασματικά έτη (έως 7), συνήθως στην ηλικία των 62 ετών και, ακολούθως, συνεχίζουν να ασκούν το επάγγελμά τους…
2.Οι μισθωτοί του ιδιωτικού τομέα υποχρεούνται να εργαστούν έξι (6) ημέρες την εβδομάδα με επιλογή του εργοδότη, καταστρατηγώντας κάθε έννοια εργασιακών και ατομικών δικαιωμάτων. Βεβαίως, λαμβάνουν συν 40% για την σαββατιάτικη απασχόληση, ωστόσο δεν εφαρμόζεται η 48ωρη συνεχής ανάπαυση και να είναι μορφή καταναγκαστικής εργασίας. Η οποία απαγορεύεται από το Σύνταγμα.
Αυτό γίνεται προς διευκόλυνση των επιχειρήσεων και προκειμένου να σπάσει ο «τσαμπουκάς» των εργασιακών δικαιωμάτων.
3.Οι μισθωτοί (ή συνταξιούχοι) ελεύθεροι επαγγελματίες δεν υπάγονται στα αντικειμενικά τεκμήρια φορολόγησης που ισχύουν από πέρυσι (εισόδημα του 2023). Οι φορολογικές αρχές δεν δέχονται ότι, κάποιος επαγγελματίας που διατηρεί καφενείο σε χωριό άνω των 300 κατοίκων, βγάζει καθαρά (μείον οι ασφαλιστικές εισφορές), λιγότερα από 14.5 ευρώ (εάν το λειτουργεί για 20 χρόνια).
Αντιθέτως, εάν στο ίδιο χωριό-στον ίδιο δρόμο υπάρχει άλλος επαγγελματίας που, ταυτόχρονα, εργάζεται και σε κάποια δημόσια υπηρεσία ή ιδιωτική εταιρεία, η εφορία δέχεται να παρουσιάζει κέρδη ακόμη και 1 ευρώ το έτος. Η λογική ενός άλογου συστήματος υπακούει στην ισοπεδωτική αρχή: «Ο υπάλληλος έχει πόρους και για να ζήσει. Ο κατ αποκλειστικότητα ελεύθερος επαγγελματίας πώς τη βγάζει;»
Οι εκλεγμένοι
Επιτρέποντας έτσι αθέμιτη ανταγωνισμό στον ίδιο δρόμο του χωριού…
4.Οι αιρετοί εκπρόσωποι στις τοπικές κοινωνίες (κοινοτικοί, δημοτικοί και περιφερειακοί σύμβουλοι), λαμβάνουν αμέσως απόσπαση στο μέρος που ασκούν τα εκλογικά-δημοτικά καθήκοντά τους, ακόμη και εάν πρόκειται για «δύσκολες» ειδικότητες (αστυνομικοί, νοσηλευτές κ.α.) Σαν αιρετοί έχουν και επιπλέον ημέρες άδειας για την άσκηση των καθηκόντων τους, ενώ λαμβάνουν και κάποια αποζημίωση, η οποία προκύπτει εκ της θέσης τους.
Αντιθέτως, ένας εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα σε άλλη περιοχή, φυσικά και δεν λαμβάνει απόσπαση και δεν παίρνει άδεια. Ειδικά εάν είναι αυτοαπασχολούμενος…
5.Οι γιατροί του ΕΣΥ μπορούν να λειτουργούν και ιδιωτικό ιατρείο (έξω). Κάτι που παραπέμπει στην «Υγεία» μέχρι το 1983 και τη δημιουργία, ακολούθως, του ΕΣΥ. Αυτό είναι το «τίμημα» της άρνησης της κυβέρνησης να αυξήσει τους μισθούς των εργαζομένων στο ΕΣΥ και να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας (περισσότεροι ειδικότητες κ.α.). Με αποτέλεσμα, ο γιατρός του ΕΣΥ να «αντλεί» πελατεία από το δημόσιο νοσοκομείο σε βέρος του ιδιώτη και να πληρώνει το μάρμαρο ο ασφαλισμένος που αδίκως, εν τέλει, καταβάλει εισφορές στο δημόσιο σύστημα (υπέρ ΕΟΠΥΥ…)
6.Οι βουλευτές-ελεύθεροι επαγγελματίες συνεχίζουν να απασχολούνται στη διάρκεια της θητείας τους, εν αντιθέσει με τους εργαζόμενους στο δημόσιο. Το μεμπτό εδώ δεν αφορά, κυρίως, τις εν λόγω διακρίσεις, εξάλλου οι βουλευτές έχουν πόρους και υψηλό μισθό για να ασκήσουν τα καθήκοντά τους (σ.σ. άλλα είναι τα προβλήματα για την εικόνα του κοινοβουλίου). Αλλά αφορούν στο γεγονός ότι ασκούν ευαίσθητα λειτουργήματα στην εκλογική τους περιφέρεια. Για παράδειγμα, αγορεύουν στο Πρωτοδικείο της εκλογικής τους περιφέρειας ή να συνταγογραφούν στον ίδιο Νομό (εκλογής τους).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου